Баяры (Вялейскі раён)

вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці Беларусі

Бая́ры[1] (таксама сустракаецца — Бая́ры Ра́жынскія, Бая́ры Вялі́кія, Бая́ры Баравы́я[1]) — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Ільлянскага сельсавету.

Баяры
трансьліт. Bajary
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Вялейскі
Сельсавет: Ільлянскі
Насельніцтва: 63 чал.
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1771
Паштовы індэкс: 222431
СААТА: 6213827016
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 54°27′43″ пн. ш. 27°14′47″ у. д. / 54.46194° пн. ш. 27.24639° у. д. / 54.46194; 27.24639Каардынаты: 54°27′43″ пн. ш. 27°14′47″ у. д. / 54.46194° пн. ш. 27.24639° у. д. / 54.46194; 27.24639
Баяры на мапе Беларусі ±
Баяры
Баяры
Баяры
Баяры
Баяры
Баяры

Гісторыя рэдагаваць

У 1866 годзе вёска ў складзе Вілейскага павета Расійскай імперыі.

У 1921—1945 гадах вёска ў складзе Польскай Рэспублікі, Віленскага ваяводства, Вілейскага павета, гміны Вязынь[2][3][4][5].

Насельніцтва рэдагаваць

  • 1931 год — 127 чалавек[6].
  • 1921 год — 172 чалавекі[7].

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 60.
  3. ^ https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/70/plik/m-631.pdf
  4. ^ https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/;3950665
  5. ^ Piotr Eberhardt, Formowanie się polskiej granicy wschodniej po II wojnie światowej, «Dzieje Najnowsze», Rocznik L — 2018 (2), 2018, s. 95-100.
  6. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 29
  7. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 89.

Літаратура рэдагаваць

  • Bojary, wieś, powiat wilejski, gmina Wiazyń //  — S. 188