Базы́ль (Васіль)[1] Камаро́ўскі (псэўд. Антось Вярбіна; 20 верасьня 1914, Наваградчына — 28 верасьня 1953, Таронта) — грамадзкі дзяяч, пісьменьнік.

Базыль Камароўскі
Дата нараджэньня 20 верасьня 1914
Месца нараджэньня Наваградчына, Расейская імпэрыя
Дата сьмерці 28 верасьня 1953
(39 гадоў)
Месца сьмерці Таронта, Канада
Занятак грамадзкі дзяяч, журналіст
Месца працы Беларускі камітэт самапомачы
газэта «Раніца»
Баявая Ўскалось

19 сакавіка 1941 году быў вызвалены з нямецкага лягеру для ваеннапалонных[1]. Пасьля вызваленьня зь лягеру Камароўскі разаслаў лісты да ўсіх беларусаў, што на той час знаходзіліся ў Нямеччыне, з прапановай заснаваньня Беларускага Камітэту Самапомачы ў Бэрліне, на які атрымаў каля 300 станоўчых адказаў. Неўзабаве адбыўся ўстаноўчы зьезд, дзе было выбрана часовае праўленьне,сябром якога ў якасьці сакратара якога стаў Васіль Камароўскі[1].

У верасьні была створаная камісія, якая займалася пошукам сярод ваеннапалонных кандыдатаў на службу ў якасьці перакладчыкаў і прапагандыстаў. У склад камісіі ўвайшоў і Камароўскі. З восені 1941 г. ён працаваў ў школе прапагандыстаў у Вустраве у якасьці арганізатара навучальнага працэсу і лектара.

Пад час вайны жыў у Бэрліне, працаваў у газэце «Раніца». У 1945 року разам зь Сяргеем Хмарам, Андрэем Чэмерам і інш. заклаў Літаратурную сустань «Баявая Ўскалось». У 1949 годзе выехаў у Канаду, з 1950[2] жыў у Таронта, займаўся грамадзкай дзейнасьцю, належаў да Беларускага нацыянальнага аб’еднаньня[2]. Загінуў у аўтакатастрофе.

  1. ^ а б в Юры Туронак. Дзейнасць групы Фабіяна Акінчыца (1939-1943)  (бел.). — 17.01.2009. Архіўная копія.
  2. ^ а б Камароўскі Васіль  (бел.) // Запісы. — Нью-Ёрк - Менск: БІНіМ, 2014. — № 37. — С. 101.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць