Багамы
Садружнасьць Багамаў (па-ангельску: The Commonwealth of The Bahamas) — дзяржава ў Атлянтычным акіяне, якая складаецца зь дзьвюх тысячаў рыфаў і сямісот астравоў.
Багамы The Bahamas | |||||
| |||||
Нацыянальны дэвіз: Forward, Upward, Onward Together | |||||
Дзяржаўны гімн: «March On, Bahamaland» | |||||
Афіцыйная мова | ангельская | ||||
Сталіца | Насаў | ||||
Найбуйнейшы горад | Насаў | ||||
Форма кіраваньня | Унітарная парлямэнцкая канстытуцыйная манархія Лізавета II Маргерыт Піндлінг | ||||
Плошча • агульная • адсотак вады |
161 месца ў сьвеце 13 880 км² 238% | ||||
Насельніцтва • агульнае (2015) • шчыльнасьць |
180-е месца ў сьвеце 324 597 23,27/км² | ||||
СУП • агульны (2015) • на душу насельніцтва |
160 месца ў сьвеце $9,231 млрд $25 600 | ||||
Валюта | Багамскі даляр (BSD) | ||||
Часавы пас • улетку |
EST (UTC-5) EDT (UTC-4) | ||||
Незалежнасьць ад Злучанага Каралеўства |
10 ліпеня 1973 | ||||
Дамэн верхняга ўзроўню | .bs | ||||
Тэлефонны код | +1 242 |
Гісторыя
рэдагавацьАстравы адкрытыя Хрыстафорам Калюмбам у 1492 годзе. Адзін з астравоў архіпэлягу — востраў Ўотлінга (Сан-Сальвадор) — першая зямля Новага Сьвету, адкрытая Калюмбам 12 кастрычніка 1492 году. Лічыцца, што да моманту адкрыцьця астравоў эўрапейцамі тут пражывалі да 40 тысячаў чалавек, якія засяліліся ў пэрыяд з VII да XII стагодьдзяў. Гішпанцы вывозілі мясцовых жыхароў на Эспаньёлу (Гаіці) у якасьці рабоў, і за два дзесяцігодзьдзі астравы спусьцелі.
У 1650 годзе сюды прыбылі нешматлікія перасяленцы-ангельцы з Бэрмудзкіх астравоў, якія стварылі селішчы на востраве Эльютэра. У той жа час на Багамах сталі ўладкоўвацца піраты, стварыўшы на некалькіх астравах архіпэлягу свае базы для адпачынку і рамонту караблёў. Піраты былі выгнаныя з Багамаў ангельцамі ў 1718 годзе.
Багамы сталі брытанскай калёніяй у 1718 годзе, але заставаліся маланаселенымі да часу, пакуль сюды ў канцы XVIII стагодзьдзя ня прыбылі каля 8 тысячаў лаялістаў, высланых на астравы разам са сваімі рабамі з ЗША (зь Нью-Ёрку, Флорыды і Паўночнай і Паўднёвай Караліны), якія абвясьцілі незалежнасьць.
У 1781 годзе астравы былі захопленыя Гішпаніяй, у 1783 годзе вернутыя Вялікабрытаніі.
З 1964 году астравам прадстаўлена ўнутранае самакіраваньне, з 10 ліпеня 1973 году — незалежнасьць. Першым прэм’ер-міністрам Багамскіх астравоў стаў Роланд Тэадор Сыманэт. Кіраўніком дзяржавы па-ранейшаму застаецца брытанскі манарх.
Палітыка
рэдагавацьПалітыка ў краіне прадстаўленая наступнымі партыямі і рухамі: Вольны нацыянальны рух (па-ангельску: Free National Movement; FNM, лідэр Губэрт Мініс), Прагрэсіўная лібэральная партыя (па-ангельску: Progressive Liberal Party; PLP, лідэр Пэры Крысьці) і Дэмакратычны Нацыянальны Альянс (па-ангельску: Democratic National Alliance, лідэр Бранвіл Макартні).
Геаграфія
рэдагавацьБагамы — дзяржава, якая знаходзіцца на некалькіх астравах у Паўночным Атлянтычным акіяне.
Эканоміка
рэдагавацьБагамы зьяўляюцца маленькай краінай. Сукупны ўнутраны прадукт складае прыкладна $9,231 млрд (паводле ацэнкі ЦРУ на 2015 год)[1]. Эканоміка Багамаў залежыць галоўным чынам ад двух сэктараў — турызм складае прыблізна 33% ВУП, і яшчэ больш за 20% прыпадае на сэктар афшорных фінансавых паслуг, згодна зьвестак МВФ.
Дэмаграфія
рэдагавацьНасельніцтва Багамаў на 90,6% складаецца з афрыканцаў, 4,7% — з эўрапэоідаў, 2,1% — нашчадкаў ад шлюбу афрыканцаў з эўрапэоідамі, астатнія складаюць 1,9%, невядомая этнічная група 0,7% насельніцтва (паводле ацэнкі 2010 году).
Транспарт
рэдагавацьУ 2013 годзе на Багамах быў 61 аэрапорт.