Аляксандар Залескі
Алякса́ндар Яфі́мавіч Зале́скі (нар. 1939, Менск, цяпер Беларусь) — беларускі матэматык.
Аляксандар Залескі | |
Дата нараджэньня | 17 студзеня 1939 (85 гадоў) |
---|---|
Месца нараджэньня | Менск, Беларуская ССР, СССР |
Месца вучобы | Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт (1960) |
Занятак | навуковец, прафэсар унівэрсытэту |
Навуковая сфэра | матэматыка |
Месца працы | Інстытут матэматыкі НАНБ |
Вядомы як | разьвязальнік праблемы Капланскага пра групавыя кольцы (1972) |
Навуковая ступень | доктар навук (1978) |
Навуковы кіраўнік | Зьміцер Супруненка[1] |
Доктар фізыка-матэматычных навук (1978), прафэсар (1986) і сябар-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1991)[2].
Жыцьцяпіс
рэдагавацьУ 1960 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт і ўладкаваўся на працу ў Інстытут матэматыкі Акадэміі навук БССР[3]. У 1963 годзе абараніў кандыдацкую дысэртацыю на тэму «Разьвязальныя падгрупы мультыплікатыўных групаў некаторых альгебраў»[4]. У 1963 годзе заняў пасаду старэйшага інжынэра-канструктара ў Інстытуце матэматыкі, а пазьней — галоўнага інжынэра-канструктара, малодшага і старэйшага навуковага супрацоўніка[5]. У 1975 годзе абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму «Групавыя кольцы і групы адзінак асацыятыўных кольцаў»[4]. У 1978 годзе атрымаў годнасьць доктара фізыка-матэматычных навук[3].
У 1983—1992 гадах быў загаднікам лябараторыі ў Інстытуце матэматыкі[5]. У 1986 годзе атрымаў годнасьць прафэсара. У 1991 годзе стаў сябрам-карэспандэнтам Акадэміі навук Беларусі[3]. У 1993—1996 гадах быў галоўным навуковым супрацоўнікам Інстуту матэматыкі. У 1997—2004 гадах працаваў прафэсарам Унівэрсытэту Ўсходняй Англіі ў Норыджы[5]. У 2008—2012 гадах быў навуковым супрацоўнікам у Мілянскім унівэрсытэце (Італія), пасьля чаго вярнуўся ў Беларусь[1].
Навуковая праца
рэдагавацьНапісаў навуковыя працы па тэорыі альгебраічных і лінейных групаў, тэорыі кольцаў і тэорыі інварыянтаў, а таксама тэорыі ўяўленьняў групаў. Вырашыў праблему Капланскага пра групавыя кольцы (1972) і праблему Фэйса пра нётэравыя кольцы. Дасьледаваў уласьцівасьці асобных элемэнтаў у камплексных прадстаўленьнях канечных групаў тыпу Лі і ідэалах групавых кольцаў лякальна канечных групаў[3].
Таксама дасьледаваў падгрупы лінейных групаў над целамі. Клясіфікаваў канечныя непрыведзеныя групы, спароджаныя адлюстраваньнямі, і адволныя групы 4-й і 5-й ступеняў над канчатковымі палямі. Абверг гіпотэзу пра свабоду альгебры інварыянтаў вытворных групаў, спароджаных адлюстраваньнямі. Дасьледаваў паводзіны пры рэдукцыі па модулю Р асноўных уяўленьняў Вэйля канечных клясычных групаў. Да 2019 году напісаў больш за 140 навуковых працаў, сярод якіх асноўнымі былі: 1) «Альгебра і альгебраічная геамэтрыя ў працах матэматыкаў Беларусі» (1979, разам з Уладзімерам Конюхам), 2) «Канечныя лінейныя групы, спароджаныя адбівальнікамі, над палямі няцотных характарыстык» (1979, сумесна з Валянцінам Сярожкіным), 3) «Мадулярныя падставачныя ўяўленьні і фрагмэнт матрыцы раскладаньня для сымплекстычнай і спэцыяльнай лінейнай групы над канечным полем» (1987, сумесна з акадэмікам Зьмітром Супруненкам)[3].
Сям’я
рэдагавацьНа 2013 год адзін з сыноў быў дасьледнікам альгебры ва ўнівэрсытэце ў сталіцы Бразыліі[1].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в Пазнаць, знайсьці сябе ў бязьмежным // Рэспубліка : газэта. — 23 красавіка 2013. — № 5736. — ISSN 1991-5322.
- ^ Даты, падзеі, людзі // Зьвязда : газэта. — 17 студзеня 2014. — № 8 (27618). — С. 8. — ISSN 1990-763x.
- ^ а б в г д Залескі Аляксандр Яфімавіч // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 1998. — Т. 6: Дадаізм — Застава. — С. 513. — 576 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0106-0
- ^ а б Залескі Аляксандар Яфімавіч // Анлайн-энцыкляпэдыя «Беларусь у асобах і падзеях», 2019 г. Праверана 30 кастрычніка 2021 г.
- ^ а б в Залескі Аляксандар Яфімавіч (сябры-карэспандэнты) // Нацыянальная акадэмія навук Беларусі, 2021 г. Праверана 30 кастрычніка 2021 г.
Гэта — накід артыкула пра асобу з Беларусі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |