Аляксандар Віхор
Алякса́ндар Алякса́ндравіч Віхо́р (14 лютага 1995 — 12 жніўня 2020, Гомель) — другі памерлы (афіцыйна прызнаны) затрыманы падчас пратэстаў супраць фальсыфікацыяў на прэзыдэнцкіх выбарах у Беларусі 2020 году[2].
Аляксандар Віхор | |
| Дата нараджэньня | 14 лютага 1995[1] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 12 жніўня 2020 |
| Месца сьмерці | |
| Месца пахаваньня | |
Жыцьцяпіс Рэдагаваць
Паводле наяўнай ва УСК інфармацыі, упершыню захворванне сардэчна-сасудзістай сістэмы ў маладога чалавека дыягнаставалі ў 2017 годзе пры медабследаванні па накіраванні ваеннага камісарыята. Тады ён быў прызнаны непрыдатным да вайсковай службы па хваробе, яго залічылі ў запас. У чэрвені 2020 года ўрачэбная камісія зноў прызнала яго непрыдатным да ваеннай службы па хваробе.Быў кандыдатам у майстры спорту па плаванні.
Забойства Рэдагаваць
Віхор быў затрыманы ў дзень выбараў 9 жніўня, калі ён ішоў на спатканьне да дзяўчыны. Яго кінулі ў аўтазак, але ён пасьпеў даслаць СМС родным. Пасьля зьбіцьця ў аўтазаку яму стала кепска. Як расказаў сьведка: «Ён быў у страшным стрэсе, пацеў, хваляваўся, прасіў увесь час мэдыцынскай дапамогі, на яго ніхто не зьвяртаў увагі. Калі нас везьлі з суду на СІЗА, яму было вельмі блага, ён зноў прасіў пра дапамогу, клікаў маму, тату. Тады міліцыянты, ці хто яны, канвой ці наглядчыкі, пырснулі ў яго пярцовым газам. Нас вывелі, ён застаўся ў аўтазаку адзін. Я толькі чуў, як яны спыталіся: «А з гэтым што рабіць?», і ім адказалі: «Хай здыхае»[3].
Калі Аляксандр пасадзілі ў "шклянку" ён пачаў паводзіць сябе неадэкватна: крычаць, біцца, не падпарадкоўваюцца патрабаванням сілавікоў. Пазьней хлопца палічылі вар’ятам і адвезьлі ў псыхіатрычную бальніцу, але там адмовіліся шпіталізаваць яго[4]. Адтуль яго ў стане клінічнай сьмерці даставілі ў шпіталь, але гэта было запозна — ён памер.
13 жніўня, са словаў сястры памерлага Вольгі, сьледчы паведаміў сям’і, што Аляксандар памёр ад перадазаваньня. Родных такая заява шакавала: кажуць, Саша нават не курыў. У заключэньні аб сьмерці, якое аддалі 15 жніўня, напісана «прычына сьмерці высьвятляецца»[5].
Сьледчы першапачаткова заявіў бацькам, што ў іх сына была перадазіроўка наркотыкамі, хоць потым іншы сьледчы папрасіў прабачэньня за гэтыя словы, таму што падчас афіцыйнае экспэртызы высьвятлілася, што ні алкаголю, ні наркотыкаў у крыві Аляксандара Віхора не было[4].
16 лютага 2021 году Упраўленьне Сьледчага камітэту па Гомельскае вобласьці паведаміла, што прычына сьмерці гамяльчука «захворваньні сардэчна-сасудзістае сыстэмы, якія раптам абвастрыліся»[4]. На гэтай падставе СК адмовіў ва ўзбуджэньні крымінальнае справы па факце сьмерці Віхора[4]. Таксама было заяўлена, што ў сувязі са сьмерцю «ў чыіх-небудзь дзеяньнях не было ўстаноўлена аніякага злачынства», нягледзячы на тое, што мэдыкі зафіксавалі пашкоджаньні на целе Аляксандара Віхора: траўмы, гематомы, пераломы рэбраў і грудзіны[4].
Пахаваньне Рэдагаваць
Аляксандра Віхра пахавалі 16 жніўня на могілках у Касьцюкоўцы. Супрацоўнікі ДАІ не пускалі ў Касьцюкоўку аўтобусы, якія арганізавалі для людзей, што хацелі прыехаць на пахаваньне. Сваякі кажуць, што ў Аляксандра былі паламаныя рэбры[3].
Рэакцыя Рэдагаваць
17 верасьня 2020 году Эўрапейскі парлямэнт у сваёй рэзалюцыі, ухваленай абсалютнай большасьцю дэпутатаў, заклікаў да правядзеньня «незалежнага і эфэктыўнага расьследаваньня» звязанай з пратэстамі сьмерці Аляксандара Віхора[6].
26 лістапада 2020 году Эўрапейскі парлямэнт у сваёй рэзалюцыі, ухваленай абсалютнай большасьцю дэпутатаў, заклікаў да «хуткага, дбайнага, бесстароньняга й незалежнага расьследаваньня» забойстваў падчас пратэстаў у Беларусі, у тым ліку Аляксандара Віхора[7].
Чытайце таксама Рэдагаваць
Крыніцы Рэдагаваць
- ^ http://belapan.com/archive/2020/08/13/media_gomel1308/
- ^ Борисевич, Катерина (2020-08-15) «Мой сын не умер, он погиб ни за что». В Гомеле скончался 25-летний парень, которого задержали на улице(рас.). TUT.BY. Праверана 2020-09-29 г.
- ^ а б Пад Гомлем разьвітваюцца з Аляксандрам Віхрам, які загінуў пасьля затрыманьня АМАПам, Свабода, 16-08-2020
- ^ а б в г д Гамяльчук, якога этапавалі ў адным "стакане" з Віхорам: У Сашы пачаўся псіхоз, каб яго супакоіць, да нас пырснулі пярцовы газ(бел.). Вясна (2021-03-26). Праверана 2021-03-27 г. Архіўная копія ад 2021-03-27 г.
- ^ Родным памерлага ў Гомлі пратэстоўца аддалі заключэньне аб яго сьмерці, Свабода, 15-08-2020
- ^ Европарламент принял резолюцию по Беларуси и вмешательству России(рас.). Міжнароднае францускае радыё (2020-09-17). Праверана 2021-02-17 г. Архіўная копія ад 2020-10-28 г.
- ^ Санкции, международное расследование преступлений. Европарламент принял новую резолюцию по Беларуси(рас.). TUT.BY (2020-11-26). Праверана 2020-11-26 г. Архіўная копія ад 2020-11-26 г.
| Нерасьсьледаваныя зьнікненьні і сьмерці вядомых людзей у сучаснай Беларусі | |
|---|---|
| 1996: Анатоль Майсеня 1999: Віктар Ганчар; Юры Захаранка; Генадзь Карпенка; Анатоль Красоўскі 2000: Зьміцер Завадзкі 2004: Вераніка Чаркасава 2005: Васіль Гроднікаў 2010: Алег Бябенін 2020: Раман Бандарэнка; Аляксандар Віхор; Мікіта Крыўцоў; Аляксандар Тарайкоўскі; Генадзь Шутаў 2021: Вітольд Ашурак ; Зьміцер Стахоўскі; Андрэй Зельцэр 2023: Мікалай Клімовіч Глядзіце таксама: Сьпіс загінулых падчас акцыяў пратэсту ў Беларусі (2020—2021) | |