Аксана Забужка
украінская паэтка, пісьменьніца, літаратуразнаўка, публіцыстка
Аксана Забужка (нар. 10 верасьня 1960, Луцк) — украінская паэтка, пісьменьніца, літаратуразнавец, публіцыст. У сваёй творчасьці надае шмат увагі асэнсаваньню ўкраінскай ідэнтычнасьці, пры гэтым часта карыстаецца мэтадалёгіяй фэмінізму і посткаляніялізму. У сваіх творах выкарыстоўвае Харкаўскі правапіс. Перакладчыца на ўкраінскую мову Сьвятланы Алексіевіч[3], Радыё Рацыя.
| Аксана Забужка | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзілася | 19 верасьня 1960[1] (64 гады) |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | паэтка, філёзаф, пісьменьніца, эсэістка, літаратурны крытык |
| Жанр | паэзія і проза |
| Мова | украінская мова |
| Узнагароды | |
| http://www.zabuzhko.com/ | |
Аўтарка культавага рамана «Палявыя дасьледаваньні ўкраінскага сэксу». За другі раман «Музэй кінутых сакрэтаў» атрымала прэстыжную прэмію Angelus як аўтарка найлепшай кнігі ў Цэнтральнай Эўропе.
Творчасьць
рэдагавацьПаэзія
рэдагаваць- Травневий іній (1985)
- Дириґент останньої свічки (1990)
- Автостоп (1994)
- Новий закон Архімеда (2000)
- Друга спроба. Вибране (2005)
- Вибрані вірші 1980—2013 (2013)
Проза
рэдагаваць- Польові дослідження з українського сексу (роман) (1996)
- Казка про калинову сопілку (повість) (2000)
- Сестро, сестро (оповідання та повісті) (2003)
- Книга Буття, глава четверта (повісті) (2008)
- Музей Покинутих Секретів (роман) (2009)
- Тут могла б бути ваша реклама (оповідання) (2014)
Эсэістыка
рэдагаваць- Дві культури (1990)
- Хроніки від Фортінбраса (1999)
- Репортаж із 2000-го року (2001)
- Let my people go: 15 текстів про українську революцію (2005)
- Вибране листування на тлі доби. 1992—2002 (з Юрієм Шевельовим) (2011)
- З мапи книг і людей (2012)
- Український палімпсест: Оксана Забужко у розмові з Ізою Хруслінською (2014)
- І знов я влізаю в танк…. Вибрані тексти 2012—2016: статті, есе, інтерв’ю, спогади (2016)
Філязофскія працы
рэдагаваць- Філософія української ідеї та європейський контекст: Франківський період (1992)
- Шевченків міф України: Спроба філософського аналізу (1996)
- Notre Dame d’Ukraine: Українка в конфлікті міфологій (2007)
Праекты
рэдагаваць- Літопис самовидців: Дев’ять місяців українського спротиву / [автор проекту О. Забужко; упорядник Т. Терен; передмова С. Алексієвич; ілюстратор О. Клачинська]. — Київ: Комора, 2014. — 310, [23] с., кольор. іл. — ISBN 978-966-97403-2-8
Пераклады
рэдагаваць- Сьвятлана Алексіевіч. Чорнобиль: хроніка майбутнього / Пер. і післямова О. Забужко. — К.: Факт, 1998. — 194 с — ISBN 966-727438-1
Пераклады на беларускую мову
рэдагавацьНа беларускую мову творы перакладалі Ларыса Раманава[4], Тацьцяна Балашчанка, Міхась Баярын, Аляксандра Дварэцкая, Андрэй Скурко.
- Комплекс Ітакі, ARCHE № 1 — 1998. С. 189—194.
- Палявыя дасьледаваньні ўкраінскага сэксу, ARCHE №5-2001
- Сястра, сястра, ПрайдзіСвет
- Значыць, усё ж залева, ПрайдзіСвет
- РАЗЬВІТАНЬНЕ ЗЬ ІМПЭРЫЯЙ: НЕКАЛЬКІ РЫСАК ДА АДНАГО ПАРТРЭТУ, Фрагмэнты, №6
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Oksana Sabuschko // Munzinger Personen (ням.)
- ^ Deutsche Nationalbibliothek Record #128349832 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
- ^ «Чарнобыльскую малітву» перавыдалі на ўкраінскай мове
- ^ Галасы з-за небакраю: анталогія паэзіі свету ў беларускіх перакладах ХХ ст. Склад. М. Скобла. — Мн.: Лімарыус 2008. — 896 с.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Афіцыйны сайт Аксаны Забужка (укр.) (анг.)
- блёг Аксаны Забужкп на рэсурсе «Украинская правда»
- Украінская пісьменьніца Аксана Забужка: «Там, дзе мы цяпер, яшчэ ніхто не бываў», Радыё Свабода, 17 траўня 2019
- Аксана Забужка пра кнігу Сьвятланы Алексіевіч, Радыё Свабода, 15 сакавіка 2019