Іён Іліеску

Іён Іліеску (па-румынску: Ion Iliescu; нар. 3 сакавіка 1930 году) — румынскі палітык, прэзыдэнт Румыніі ў 1989—1996 і 2000—2004 гадах.

Іён Іліеску
прэзыдэнт Румыніі[d]
20 сьнежня 2000 — 20 сьнежня 2004
Папярэднік	Эміль Канстанцінэску[d]
Наступнік	Траян Бэсэску
сябра Сэнату Румыніі[d]
13 сьнежня 2004 — 14 сьнежня 2008
сябра Сэнату Румыніі[d]
22 лістапада 1996 — 10 сьнежня 2000
прэзыдэнт Румыніі[d]
чэрвень 1990 — 29 лістапада 1996
Папярэднік	Нікалае Чаўшэску
Наступнік	Эміль Канстанцінэску[d]
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся:	3 сакавіка 1930(1930-03-03)[…] (94 гады) Алтэніца[d], жудзец Кэлэрашы[d], Румынія
Партыя:	Румынская камуністычная партыя[d] Фронт нацыянальнага выратаваньня[d] Дэмакратычны фронт нацыянальнага выратавання[d] Сацыял-дэмакратычная партыя
Сужэнец:	Nina Iliescu[d]
Бацька:	Александру Іліеску[d]
Адукацыя:	Маскоўскі энэргетычны інстытут[d] Бухарэсцкі політэхнічны ўнівэрсытэт[d] Маскоўскі дзяржаўны ўнівэрсытэт[d]
Узнагароды:
Іён Іліеску ў Вікісховішчы

Паводле адукацыі — інжынэр-электрык, скончыў Політэхнічны ўнівэрсытэт у Бухарэсьце. Таксама вучыўся ў Маскоўскім дзяржаўным унівэрсытэце. У пачатку кар’еры працаваў у румынскай камуністычнай маладзёвай арганізацыі, быў сакратаром Цэнтральнага камітэту Саюзу камуністычнай моладзі, а таксама сябрам Цэнтральнага камітэту Румынскай камуністычнай партыі (1965). У 1967 годзе стаў міністрам па справах моладзі, але, страціўшы прыхільнасьць Нікалае Чаўшэску, быў хутка пераведзены на партыйную працу ў правінцыі. Быў сакратаром камітэту партыі ў Цімішаары і Ясах). У 1984 годзе быў прызначаны дырэктарам Тэхнічнага выдавецтва ў Бухарэсьце.

Як прадстаўнік апазыцыі супраць рэжыму Нікалае Чаўшэску у канцы 1989 году стаў на чале Фронту нацыянальнага выратаваньня і ў сьнежні 1989 стаў часовым прэзыдэнтам Румыніі. У 1990 і 1992 гадах выбіраўся на гэтую пасаду падчас усеагульнх выбараў, а ў 1996 годзе саступіў дэмакрату Эмілу Канстанцінэску. Ажыцьцявіў пераўтварэньне ранейшай камуністычнай партыі ў Румынскую сацыял-дэмакратычную партыю. У 2000 годзе паўторна выйграў прэзыдэнцкія выбары, перамогшы ў другім туры нацыяналіста Карнэліў Вадзіма Тудора. Згодна з Канстытуцыяй, больш балятавацца ў прэзыдэнты ён ня меў права, таму ў сьнежні 2004 году замест яго выбраны прэзыдэнтам Румыніі Траян Башэску.