Ісак Сербаў
Іса́к Абра́мавіч Се́рбаў (27 траўня 1871, вёска Кульшычы, цяпер Прапойскі раён — 21 студзеня 1943) — беларускі этнограф, фальклярыст, археоляг. Правадзейны сябра Інбелкульту (1922), кандыдат гістарычных навук (1934).
Ісак Сербаў | |
 | |
| Дата нараджэньня | 13 (25) траўня 1871, 1871[1] або 27 траўня 1871 |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 21 студзеня 1943 або 1943[2] |
| Месца сьмерці | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | этнограф, фальклярыст, археоляг, прафэсар унівэрсытэту |
| Навуковая сфэра | этнаграфія[3], фальклярыстыка[3] і археалёгія[3] |
| Месца працы | |
| Сябра ў | Таварыства вывучэньня Магілёўскай губэрні[d], Беларускі нацыянальны камітэт і Расейскае геаграфічнае таварыства |
| Навуковая ступень | кандыдат гістарычных навук[d] |
Біяграфія
рэдагавацьУ 1892 годзе скончыў Полацкую настаўніцкую сэмінарыю, у 1901 — Маскоўскі археалягічны інстытут. Працаваў настаўнікам у Менску і іншых беларускіх местах. У 1910—1912 як сябра Паўночна-Заходняга аддзелу Расейскага геаграфічнага таварыства наладжваў экспэдыцыі на Беларусь. У 1919—1921 працаваў у аддзелах народнай асьветы Магілёўскай і Гомельскай губэрняў, удзельнічаў у працы па зборы і ахове помнікаў мастацтва і гісторыі. 3 1923 працаваў выкладчыкам, загадчыкам катэдры этнаграфіі БДУ, з 1925 сакратаром сэкцыі этнаграфіі Інбелкульту. У 2-й палове 1920-х дасьледаваў курганы дрыгавічоў каля Менску і Мазыра. 3 1929 навуковы сакратар катэдры этнаграфіі і фальклёру Інстытуту гісторыі АН Беларусі.
Навуковая дзейнасьць
рэдагавацьВывучаў побыт, матэрыяльную культуру, вусную паэтычную і музычную творчасьць беларускага народу. Сабраў багатыя калекцыі народнага адзеньня і мастацтва, на аснове якіх выдадзены альбом «Беларускае народнае мастацтва» (1951). Першы зь беларускіх этнографаў стварыў вялікую фотатэку, у якой зафіксаваныя тыпы адзеньня жыхароў розных куткоў Палесься, жыльля, гаспадарчых пабудоваў, вырабы рамёстваў. Сабраныя этнаграфічныя матэрыялы і назіраньні абагульніў у працах «Сяло Вялікае; Малюнкі з жыцьця Беларусі» (1910), «Паездкі па Палесьсі 1911 і 1912 гг.» (1914), «Беларусы-сакуны» (1915).
Крыніцы
рэдагаваць- ^ нарматыўны кантроль Бібліятэкі Кангрэсу (анг.) — Library of Congress.
- ^ Identifiants et Référentiels (фр.) — ABES, 2011.
- ^ а б в Serbaŭ, Ìsak Abramavìč // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
Літаратура
рэдагаваць- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.