Яўген Лашанкоў
Яўген Лашанкоў (нар. 2 студзеня 1979 году, Менск, БССР) — колішні беларускі футбаліст, паўабаронца.
| Яўген Лашанкоў | ||
| Пэрсанальная інфармацыя | ||
|---|---|---|
| Нарадзіўся | 2 студзеня 1979[1][2] (45 гадоў) | |
| Рост | 170 см | |
| Вага | 62 кг | |
| Пазыцыя | паўабаронца | |
| Клюбы | ||
| Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
| 1997—1998 | Менск-2 | 26 (3) |
| 1997—2004 | БАТЭ | 187 (16) |
| 2004—2006 | Чарнаморац Адэса | 28 (7) |
| 2007 | Харкаў[d] | 9 (0) |
| 2008—2009 | Мікашэвічы | 52 (11) |
| 2010—2011 | Менск | 58 (8) |
| 2012 | Белшына | 8 (0) |
| 2012 | Тарпэда-БелАЗ | 9 (0) |
| 2013—2016 | Слуцак | 80 (4) |
| 2016 | Баранавічы | 13 (1) |
| Зборныя | ||
| 2000—2001 | Беларусь (да 21) | 15 (1) |
| 2005 | Беларусь | 1 (0) |
Кар’ера
рэдагавацьКлюбная
рэдагавацьВыхаванец менскіх футбольных школаў «Трактар» і «Зьмена». Пачаў дарослую кар’еру ў барысаўскім БАТЭ, дзе доўгі час быў адным зь лідэраў каманды, двойчы станавіўся чэмпіёнам краіны. Па заканчэньні сэзону 2004 году перайшоў ва ўкраінскі «Чарнаморац», дзе гуляў на працягу двух гадоў. У 2007 годзе стаў гульцом клюбу «Харкаў», але ня здолеў замацавацца ў складзе і неўзабаве на правах арэнды вярнуўся ў Беларусь. На радзіме гуляў за «Дарыду» і «Граніт». Пасьля вылету «Граніта» з Найвышэйшай лігі ў 2010 годзе стаў гульцом «Менску», якому дапамог выйграць бронзавыя мэдалі чэмпіянату.
У 2012 годзе гуляў за «Белшыну»[3] і «Тарпэда-БелАЗ», але ня здолеў трывала замацавацца ў асноўным складзе гэтых клюбаў. У выніку сэзон 2013 году пачаў у клюбе Першай лігі «Слуцак». Быў адным зь лідэраў слуцкага клюбу, дапамогшы яму перамагчы ў Першай лізе. Заставаўся трывалым гульцом асноўнага складу «цукровых» і ў Найвышэйшай лізе. У студзені 2015 году падоўжыў кантракт з «Слуцкам»[4]. У сэзоне 2015 году пачаў радзей зьяўляцца на полі праз траўмы. Па заканчэньні сэзону мог завяршыць кар’еру[5], аднак застаўся ў камандзе. У чэрвені 2016 году скасаваў кантракт з «Слуцкам»[6].
Пасьля зыходу з «Слуцку» зьбіраўся завяршыць кар’еру, аднак ў жніўні 2016 вырашыў далучыцца да «Баранавічаў»[7]. Па заканчэньні сэзону 2016 году завяршыў кар’еру. У красавіку 2018 году паведамлялася аб заяўцы Лашанкова за клюб Другой лігі «Маладэчна-ДЮСШ-4»[8][9], аднак ён гэтак і не папоўніў склад каманды.
Міжнародная
рэдагавацьВыступаў за моладзевую зборную Беларусі, а ў лютым 2004 году браў удзел у міжнародным турніры на Мальце ў складзе алміпійскай зборнай Беларусі. 12 кастрычніка 2005 году правёў свой адзіны матч за нацыянальную зборную Беларусі, згуляўшы ў Менску супраць зборнай Нарвэгіі ў адборачным турніры чэмпіянату сьвету 2006.
Трэнэрская праца
рэдагавацьПасьля сэзону 2016 году завяршыў кар’еру і перайшоў на трэнэрскую працу ў дзіцяча-юнацкую школу БАТЭ[10]. З 2018 году працаваў у дзіцячых камандах «Іслачы». Пакінуў клюб зь Менскага раёну ў жніўні 2022 году[11], бо на той час з красавіка 2022 году ўжо працаваў памочнікам галоўнага трэнэра «Асіпавічаў», заставаўся на гэтай пасадзе да канца сэзону 2022 году. Мае трэнэрскую ліцэнзію катэгорыі «B».
Статыстыка
рэдагаваць| Клюб | Сэзон | Чэмпіянат | ||
|---|---|---|---|---|
| Дывізіён | Матчы | Галы | ||
| Слуцак | 2015 | Найвышэйшая ліга | 19 | 0 |
| 2016 | Найвышэйшая ліга | 5 | 0 | |
| Баранавічы | Першая ліга | 13 | 1 | |
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в Evgeni Loshankov // Transfermarkt (мн.) — 2000.
- ^ а б в Yawhen Lashankow // FBref (мн.)
- ^ Евгений Лошанков подписал контракт с «Белшиной» (рас.) «Прессбол», 17 студзеня 2012
- ^ Лошанков, Григоров, Зенько и и еще четыре футболиста продлили контракты со «Слуцком»
- ^ Лошанков может завершить карьеру
- ^ "Слуцк" объявил о расторжении контрактов с Лошанковым, Воронковым и Цветинским
- ^ Евгений Лошанков продолжит карьеру в "Барановичах"
- ^ Страханович и Лошанков заявлены за «Молодечно-ДЮСШ-4» (рас.)
- ^ Страханович и Лошанков заявлены за «Молодечно-ДЮСШ-4»
- ^ Лошанков стал тренером детско-юношеской школы БАТЭ (рас.)
- ^ Футбол. Евгений Лошанков покинул "Ислочь" и перебрался в "Осиповичи" Архівавана 9 жніўня 2022.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Профіль на сайце «Слуцку» (рас.)
- Статыстыка на сайце «ПБ-Инфо» (рас.)