Якаб Гэндрык вант Гоф

нідэрляндзкі хімік, нобэлеўскі ляўрэат

Якаб Хэндрык вант Гоф, таксама Якаб Хэндрык Вант-Гоф (па-нідэрляндзку: Jacobus Henricus (Henry) van 't Hoff; 30 жніўня 1852, Ратэрдам — 1 сакавіка 1911, Бэрлін) — галяндзкі хімік, першы ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па хіміі (1901) «У знак прызнаньня велізарнай важнасьці адкрыцьця законаў хімічнай дынамікі і асматычнага ціску ў рошчынах».

Якаб Гэндрык вант Гоф
па-нідэрляндзку: federico
Дата нараджэньня 30 жніўня 1852(1852-08-30)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня Ратэрдам
Дата сьмерці 1 сакавіка 1911(1911-03-01)[1][2][3][…] (58 гадоў)
Месца сьмерці Бэрлін
Прычына сьмерці сухоты
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак хімік, прафэсар, фізык, інжынэр, геоляг, прафэсар унівэрсытэту, stereochemist
Навуковая сфэра фізычная хімія і арганічная хімія
Месца працы
Навуковая ступень доктар навук
Навуковы кіраўнік Eduard Mulder[d][7]
Вучні Ernst Cohen[d]
Узнагароды

Узнагароды і ганаровыя званьні рэдагаваць

  • Нобэлеўская прэмія па хіміі (1901)
  • Мэдаль Дэйві Лёнданскага каралеўскага таварыства (1893)
  • Замежны чалец Лёнданскага каралеўскага таварыства (1897)
  • Мэдаль Гельмгольца Прускай акадэміі навук (1911)
  • Чалец Нідэрляндзкай каралеўскай акадэміі навук
  • Чалец Прускай акадэміі навук
  • Чалец Брытанскага хімічнага таварыства
  • Чалец Амэрыканскага хімічнага таварыства
  • Чалец Амэрыканскай Нацыянальнай акадэміі навук (1901)
  • Чалец Францускай акадэміі навук
  • Вучоныя ступені Чыкаскага, Гарвардзкага і Ельскага ўнівэрсытэтаў

Крыніцы рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі рэдагаваць