Эйгот
Эйгот — мужчынскае імя.
| Эйгот лац. Ejgot / Ejhot | |
| Eygoti | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Eich + Got |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Эйгот» | |
Паходжаньне
рэдагавацьЭйгут або Эйгот (Øyguti, Eyguti[1], Eygoti[2]) — імя германскага паходжаньня[3][4]. Іменная аснова -эйх- (-эй-) (імёны ліцьвінаў Эйгерд, Эйман, Эймунт; германскія імёны Eygerd, Eimann, Eymunt) паходзіць ад гоцкага agi 'лязо, булат, меч'[5], а аснова -гуд- (-год-, -гут-) (імёны ліцьвінаў Готарт, Гудман, Саўгут; германскія імёны Gotard, Gudman, Savegot) — ад гоцкага guþs 'Бог'[6], gôþs 'добры, старанны, пабожны' або *guts 'гот'[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: den Litauern Eygote (21 студзеня 1315 году)[8].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Pesch D. Nordische Vornamen: Vornamen aus dem Norden dieser Welt. — Norderstedt, 2009. S. 11.
- ^ Jónsson F., Jørgensen E. Nordiske pilegrimsnavne i broderskabsbogen fra Reichenau // Aarbøger for nordisk oldkyndighed og historie. Ser. 3, vol. 13, 1923. S. 18.
- ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Uppsala, 2007. S. 268.
- ^ Øyguti, Nordic Names
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 134.
- ^ Preussisches Urkundenbuch Bd. 2. (1309—1335). — Aalen, 1962. S. 80.