Щ

Щ, щ (шча, укр. і рас. ща; курсіў: Щ щ ) — літара некаторых славянскіх кірылічных альфабэтаў: 27-я ў расейскім (літаратурным вымаўленьнем лічыцца мяккае [шь]), 26-я ў баўгарскім (вымаўляецца як [шт]) і 30-я ва ўкраінскім (вымаўляецца як цьвердае (падобнае на беларускае) [шч], або на ўсходзе й сярэдзіне Ўкраіны [шь]); выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьцях некаторых неславянскіх народаў.

Літара кірыліцы Шча
Щщ
Выява
◄ Ц  Ч  Џ  Ш  Щ  Ъ  Ы  Ь  Ҍ ►
Зьвесткі
Гук	[ɕ], [ʃtʃ], [ʃt]
Назва ў Юнікодзе	cyrillic capital letter shcha cyrillic small letter shcha
Юнікод	Щ: U+0429 щ: U+0449
HTML	Щ‎: &#1065, &#x429 щ‎: &#1097, &#x449
UTF-16	Щ‎: 0x429 щ‎: 0x449
URL-код	Щ: %D0%A9 щ: %D1%89
Каб пабачыць усе сымбалі, глядзіце: Друкарскія сымбалі • Лацінскія літары • Кірылічныя літары

Літара ў беларускім альфабэце адсутнічае. У кірыліцы звычайна лічыцца 25-ай паводле парадку (калі гаворка ідзе пра стараславянскую азбуку, дзе Щ прынята ставіць перад Ц) ці 28-ай (у царкоўнаславянскай азбуцы, дзе, як і ў расейскай, стаіць пасьля Ш), выглядае як і лікавага значэньня ня мае; у глаголіцы паводле ліку 26-ы, выглядае як і мае лікавае значэньне 800.

Лічбавае значэньне

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Щ ня мае лікавага значэньня.