Щ
Щ, щ (шча, укр. і рас. ща; курсіў: Щ щ) — літара некаторых славянскіх кірылічных альфабэтаў: 27-я ў расейскім (літаратурным вымаўленьнем лічыцца мяккае [шь]), 26-я ў баўгарскім (вымаўляецца як [шт]) і 30-я ва ўкраінскім (вымаўляецца як цьвердае (падобнае на беларускае) [шч], або на ўсходзе й сярэдзіне Ўкраіны [шь]); выкарыстоўваецца таксама ў пісьмовасьцях некаторых неславянскіх народаў.
Літара кірыліцы Шча | |
Щщ | |
◄ Ц Ч Џ Ш 'Щ' Ъ Ы Ь Ҍ ► | |
Зьвесткі | |
---|---|
Тып | асноўная кірыліца, альфабэтны; |
Гук | [ɕ], [ʃtʃ], [ʃt] |
Назва ў Юнікодзе | cyrillic capital letter shcha
cyrillic small letter shcha |
Юнікод | Щ: U+0429 щ: U+0449 |
HTML | Щ: Щ, Щ щ: щ, щ |
UTF-16 | Щ: 0x429 щ: 0x449 |
URL-код | Щ: %D0%A9 щ: %D1%89 |
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога |
Літара ў беларускім альфабэце адсутнічае. У кірыліцы звычайна лічыцца 25-ай паводле парадку (калі гаворка ідзе пра стараславянскую азбуку, дзе Щ прынята ставіць перад Ц) ці 28-ай (у царкоўнаславянскай азбуцы, дзе, як і ў расейскай, стаіць пасьля Ш), выглядае як і лікавага значэньня ня мае; у глаголіцы паводле ліку 26-ы, выглядае як і мае лікавае значэньне 800.
Лічбавае значэньне
рэдагавацьУ стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Щ ня мае лікавага значэньня.