Сільвестар Балтрамайціс

Сільвестар Ёсіфавіч Балтрамайціс (21 кастрычніка 1841, вёска Манкішкі Радзівіліскай парафіі — 1918(?)) — летувіскі бібліёграф і этнограф.

Сільвестар Балтрамайціс
па-летувіску: Silvestras Iosifovičius Baltramaitis
Дата нараджэньня 21 кастрычніка (2 лістапада) 1841[1]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 1918[2]
Месца сьмерці
Занятак бібліёграф, этнограф
Навуковая сфэра бібліяграфія[d]
Месца працы

Біяграфія

рэдагаваць

З 1869 да 1918 году працаваў у Пецярбурскай публічнай бібліятэцы, дзе рыхтаваў бібліяграфічныя выданьні[3].

Асноўны твор — «Зборнік бібліяграфічных матэрыялаў для геаграфіі, гісторыі, гісторыі права, статыстыкі і этнаграфіі Летувы…» (2-е выд., СПб., 1904). Першае выданьне зборніку (1891) ахоплівала пэрыяд з 1553 да 1891, другое з 1553 да 1903 году.

Лічыў цэнтральныя і заходнія землі Беларусі гістарычнай Летувой. Таму ў «Зборнік…» улучаюцца гістарычна-этнаграфічныя нарысы пра беларускія месты і паселішчы, у тым ліку пра Менск, літаратура пра народныя промыслы, беларускія старажытнасьці, старадрукі ды іншае. У ім шырока прэзэнтуюцца працы дзеячоў беларускай навукі і культуры Канстантына і Яўстафія Тышкевічаў, Яўхіма Карскага, Міхала Без-Карніловіча, Уладзіслава Сыракомлі, Паўла Шэйна, Аляксандра Семянтоўскага, Мікалая Янчука[4].

  1. ^ Сотрудники Российской национальной библиотеки (рас.)
  2. ^ Silvestras Baltramaitis // NUKAT — 2002.
  3. ^ БЭ. — Мн.: 1996 Т. 2. С. 261.
  4. ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. Кн. 1. — Мн., 2001.

Літаратура

рэдагаваць