Сяргей Лазьніца

украінскі кінарэжысэр

Сяргей Лазьніца (нар. 5 верасьня 1964, Баранавічы) — украінскі рэжысэр дакумэнтальных і мастацкіх фільмаў.

Сяргей Лазьніца
Сяргей Уладзімеравіч Лазьніца
Дата нараджэньня 5 верасьня 1964 (60 гадоў)
Месца нараджэньня Баранавічы, Берасьцейская вобласьць, Беларуская ССР, СССР
Грамадзянства Украіна
Месца вучобы
Занятак рэжысэр
Навуковая сфэра фільм[1] і кінарэжысура[d][1]
Гады дзейнасьці з 1996
Узнагароды Золата Лістапада (2010, 2012), Залаты абрыкос (Ерэван, Армэнія; 2012)
IMDb ID nm0523665
Сайт www.loznitsa.com

Скончыў Кіеўскі політэхнічны інстытут, працаваў навуковым супрацоўнікам у Інстытуце кібэрнэтыкі ва ўкраінскай сталіцы. У 1991-м паступіў ва Ўсерасейскі інстытут кінэматаграфіі на аддзяленьне рэжысуры гульнявога кіно, які скончыў з выдатнай адзнакай. Працаваў рэжысэрам на студыі дакумэнтальных фільмаў у Санкт-Пецярбургу. У 2001 годзе эміграваў зь сям’ёй у Нямеччыну[2].

Фільмаграфія

рэдагаваць
  • 1996 — Сегодня мы построим дом (28 мин, Бронзовый дракон Краковского МКФ)
  • 1998 — Жизнь, осень (34 мин)
  • 2000 — Полустанок (25 мин, Специальное упоминание Краковского МКФ, Серебряный голубь Лейпцигского фестиваля документальных фильмов)
  • 2001 — Поселение (80 мин, Серебряный голубь Лейпцигского фестиваля документальных фильмов)
  • 2002 — Портрет (28 мин, Серебряный голубь Лейпцигского фестиваля документальных фильмов, Специальное упоминание МКФ в Карловых Варах за лучший документальный фильм, главная премия Фестиваля короткометражных фильмов в Оберхаузене)
  • 2003 — Краявід (60 хв)
  • 2004 — Фабрыка (30 хв)
  • 2005 — Блакада (52 хв)
  • 2006 — Артэль (30 хв)
  • 2008 — Прадстаўленьне (83 хв)
  • 2008 — Паўночны сьвет (52 хв)
  • 2010 — Шчасьце маё
  • 2012 — У тумане (127 хв)
  • 2014 — Майдан (130 хв)

Узнагароды

рэдагаваць
  • Фільм «Шчасьце маё» перамог у конкурсе за «Найлепшы эўрапейскі дэбют» на XVI Эўрапейскім форуме «Cinergia» ў Лодзі[3].

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць