Сэніца (Славаччына)

	Сэніца
	славац. Senica
Герб Сэніцы	Сьцяг Сэніцы
Дата заснаваньня:	1217
Краіна:	Славаччына
Край:	Трнаўскі
Раён:	Сэніца
Плошча:	50,29 км²;
Вышыня:	208 м н. у. м.
Насельніцтва:	▼19 430 чал. (1 студзеня 2023);
Часавы пас:	UTC+1
летні час:	UTC+2
Тэлефонны код:	034
Паштовы індэкс:	905 01
Нумарны знак:	SE
Геаграфічныя каардынаты:	48°40′50″ пн. ш. 17°22′0″ у. д. / 48.68056° пн. ш. 17.36667° у. д.Каардынаты: 48°40′50″ пн. ш. 17°22′0″ у. д. / 48.68056° пн. ш. 17.36667° у. д.
	Сэніца на мапе Славаччыны Сэніца
	Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
	https://senica.sk

Сэніца (па-славацку: Senica, па-нямецку: Senitz, па-вугорску: Szenice) — горад у раёне Сэніца Трнаўскага краю заходняй Славаччыны, разьмешчаны на рацэ Міява на поўначы Загорскай нізіны побач з Малымі Карпатамі.

Гісторыя

Першыя людзі зьявіліся ў ваколіцах гораду яшчэ ў часы палеаліту. У прыгарадзе Сэніцы — Чачове былі знойдзеныя сьляды стаянкі паляўнічых на мамантаў. У Сэніце-Кунаве знойдзена вялікая колькасьць працоўнае зброі часоў нэаліту. Акрамя таго ў Сэніцы знойдзены сьляды кельцкіх і раньнеславянскіх паселішчаў.

У XI стагодзьдзі Сэніца была ўключаная ў Галіцкі камітат Вугорскага каралеўства. Упершыню горад згадваецца ў 1256 годзе. З тых часоў належыў розным дваранскім родам. У XVII стагодзьдзі горад пацярпеў ад турэцкіх войнаў, антыгабсбурскіх паўстаньняў, рэфармацыі і контррэфармацыі. У 1746 годзе Сэніца стаў цэнтрам аднаго з раёнаў Нітранскага княства^[2].

З 1918 году ў складзе Чэхаславаччыны. Тут пачынаюць засноўвацца шматлікія прадпрыемствы, дзякуючы якім Сэніца становіцца прамысловым цэнтрам Паўночнага Загор'я.

Дэмаграфія

Паводле перапісу 2001 году колькасьць насельніцтва гораду налічвае 21 253 чалавекі. Нацыянальны склад: 96,40% — славакі, 1,56% — чэхі, 0,84% — цыгане і 0,14; — вугорцы^[3].

Рэлігійны склад: 47,28% — рыма-каталікі, 31,18% — людзі без прыналежнасьці да рэлігіі і 17,03% — лютэране^[3].