Стэван Алексіч (па-сэрбску: Stevan Aleksić/Стеван Алексић) — сэрбскі мастак, які нарадзіўся ў Аўстра-Вугоршчыне. Ягоныя працы належаць да Мюнхэнскай школы. Ён асабліва вядомы сваёй сэрыяй аўтапартрэтаў з 1895 па 1922 гады, якія адначасова ілюструюць эвалюцыю ягонага стылю і тэхнікі, а таксама зьмены ў ягоным целаскладзе і характары, і зьяўляецца найбуйнейшай падобнай калекцыяй сэрбскага жывапісу[3].

Стэван Алексіч
Дата нараджэньня 23 сьнежня 1876(1876-12-23)[1]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 2 лістапада 1923(1923-11-02)[2] (46 гадоў)
Месца сьмерці
Месца вучобы
Занятак маляр
Жанры партрэт

Біяграфія

рэдагаваць

Алексіч нарадзіўся 23 сьнежня 1876 году ў горадзе Арад, які на сёньня месьціцца ў Румыніі, у сям’і мастакоў. Ягоны бацька Душан і дзед Нікала таксама былі жывапісцамі. Пачатковую школу скончыў у Арадзе, дзе атрымаў першыя ўрокі жывапісу ад бацькі. У 1895 годзе пераехаў у Мюнхэн, дзе навучаўся ў Акадэміі выяўленчых мастацтваў у клясе Нікаляаса Гізіса. Калі ў 1900 годзе ягоны бацька памёр, ён вырашыў кінуць навучаньне і пераехаць у вёску ў Ваяводзіне. Там ён пабудаваў дом са студыяй і ажаніўся зь мясцовай настаўніцай Стэфаніяй Лукіч у 1905 годзе. Астатняе жыцьцё правёў у Модашы і працаваў жывапісцам. Памёр 2 лістапада 1923 году.

  1. ^ Stevan Aleksić // Artists of the World Online, Allgemeines Künstlerlexikon Online, AKL Online (ням.) / Hrsg.: A. Beyer, B. SavoyB: K. G. Saur Verlag, Verlag Walter de Gruyter, 2009. — ISSN 2750-6088doi:10.1515/AKL
  2. ^ Bibliothèque nationale de France Stevan Aleksić // data.bnf.fr (фр.): плятформа адкрытых зьвестак — 2011.
  3. ^ «Стеван Алексић (1876-1923)». Academia.

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць