Стадолічы
Стадо́лічы[1] — вёска ў Лельчыцкім раёне Гомельскай вобласьці, за 13 км на паўднёвы ўсход ад раённага цэнтру Лельчыцы, за 63 км ад чыгуначнай станцыі Ельск, на шашы Р128. Стадолічы ўваходзяць у склад і зьяўляюцца цэнтрам Стадоліцкага сельсавету, а таксама камунальнага сельскагаспадарчага прадпрыемства «Шлях Ільіча» і калгасу «Стадолічы».
Стадолічы | |
Першыя згадкі: | 1551 |
Вобласьць: | Гомельская |
Раён: | Лельчыцкі |
Сельсавет: | Стадоліцкі |
Вышыня: | 148 м н. у. м. |
Насельніцтва: | 914 (2000) |
Колькасьць двароў: | 389 |
Тэлефонны код: | +375 2356 |
Аўтамабільны код: | 3 |
Геаграфічныя каардынаты: | 51°43′49.1″ пн. ш. 28°29′35.4″ у. д. / 51.730306° пн. ш. 28.493167° у. д.Каардынаты: 51°43′49.1″ пн. ш. 28°29′35.4″ у. д. / 51.730306° пн. ш. 28.493167° у. д. |
Стадолічы на мапе Беларусі Стадолічы |
Гісторыя
рэдагавацьВядомы з 1551 году як сяло ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. З 1793 году ў складзе Расейскай імпэрыі, сяло Буйнавіцкай воласьці Мазырскага павету Менскай губэрні.
3 20 жніўня 1924 году — цэнтар сельсавету.
У ліпені 1943 году нямецка-фашысцкія захопнікі спалілі ўсю вёску і загубілі 72 жыхароў.
Насельніцтва
рэдагавацьІнфраструктура
рэдагавацьЛясьніцтва, мэханічныя майстэрні. Сярэдняя школа, Дом культуры, бібліятэка, дзіцячы сад, фэльчарска-акушэрскі пункт, аддзяленьне сувязі ашчаднага банку «Беларусбанк», 2 крамы.
Інфармацыя для турыстаў
рэдагавацьСтрачаная спадчына
рэдагаваць- Царква
Вядомыя выхадцы
рэдагавацьРадзіма беларускага навукоўца В. В. Шура.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гомельская вобласць: нарматыўны даведнік / Н. А. Багамольнікава і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2006. — 382 с. ISBN 985-458-131-4. (pdf)
Літаратура
рэдагаваць- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Лельчыцкага р-на. — Мн.: Паліграфафармленне, 2002. — 606 с.: іл. ISBN 985-6351-13-8.