Разанскае княства

сярэднявечная дзяржава Ўсходняй Эўропы ў сярэднім цячэньні ракі Акі і ў вярхоўі Дону

Раза́нскае кня́ства — сярэднявечная дзяржава Ўсходняй Эўропы ў сярэднім цячэньні ракі Акі і ў вярхоўі Дону.

Разанскае княства
[[Чарнігаўскае княства|]]
1129—1521 [[Маскоўскае вялікае княства|]]
Афіцыйная мова старажытнаруская
Сталіца Пераяслаў-Разанскі
Форма кіраваньня
Князь
манархія
Сьвятаслаў Яраславіч (заснавальнік)
Этнічны склад усходнія славяне
Канфэсійны склад хрысьціяне
Пісьменнасьць кірыліца
Цяпер зьяўляецца часткай Расея

У 1129 годзе вылучылася з Чарнігаўскага княства. Першапачаткова сталіцай была Разань, а з 1237 году — Пераяслаў-Разанскі. У 1237 і 1239 гадах зазнала спусташэньне з боку Мангольскай імпэрыі (Каракарум). З 1266 году трапіла ў залежнасьць ад Залатой Арды (Сарай-Берке). Да 1400 году варагавала з Маскоўскім княствам у саюзе з Залатой ардой і Вялікім Княствам Літоўскім. З 1427 году трапіла ў залежнасьць ад вялікага князя літоўскага Вітаўта Кейстутавіча. Ад 1456 году ў залежнасьці ад Маскоўскага вялікага княства, да якога было далучана ў 1521 годзе[1].

Князі рэдагаваць

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Разанскае княства // Беларуская энцыкляпэдыя ў 18 тамах / гал.рэд. Генадзь Пашкоў. — Менск: Беларуская энцыкляпэдыя імя Петруся Броўкі, 2001. — Т. 13. — С. 252. — 576 с. — 10 000 ас. — ISBN 985-11-0216-4