Саўконт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Savegonte
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Savas + Gondo
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Саўконт»

Паходжаньне

рэдагаваць

Савігонта (Savegonte) — імя германскага паходжаньня[1][2][3]. Іменная аснова саў- (імёны ліцьвінаў Савіла, Савігайла, Саўгут; германскія імёны Savilo, Savigello, Savegot) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага sauil, старагерманскага sowila 'сонца'[4], а аснова -гунд- (-гунт-, -кунт-) (імёны ліцьвінаў Гунтар, Вігунт, Вірконт; германскія імёны Guntar, Wigunt, Werecundus) — ад гоцкага gunþs 'бойка, бітва'[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: бояр наших жомоитскихъ… дядка их Олехна Совконтовича (20 лютага 1514 году)[6]; Hrehory Sowkont [na miejscu] brata swego Jana Sowkonta… Jan Sowkont… Stanisław Sowkont (1667 год)[7]; Samuel Sawkont[8], z P. Piotrem Łukowiczem i Janem Sowkontem[9], Jadwiga Sowkontowa[10], z P. Stanisławem Sowkontem[11] (1690 год).

Носьбіты

рэдагаваць
  1. ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 479.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 19 (265).
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 196.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 225.
  7. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 5. — Warszawa, 2016. S. 304.
  8. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 85.
  9. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 140.
  10. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 141.
  11. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 189.