Саба

	Саба; лац. Saba
	Saba
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны	Сабіла, Сабіна
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Саба»

Саба — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Сабас або Саба (Sabas, Saba) — імя германскага паходжаньня^[1]. Іменная аснова саб-, магчыма, паходзіць ад асновы саў-^[2] (імёны ліцьвінаў Савіла, Савігайла, Саўгут; германскія імёны Savilo, Savigello, Savegodo). Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Сабіла (Сабела, Сабуль, Забела, Забель), Сабіна (Сабін). Адзначаліся германскія імёны Sabilo (Sabel, Sabulo), Sabine.

У Прусіі бытавалі імёны: Sabine^[a] (1295 год), Sabune (1396 год), Sabot, Sebegaude (1350 год)^[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Sabow (1744 год)^[5]; Jerzy Sabo (21 жніўня 1786 году)^[6]^[b].

Носьбіты

Сабовічы (Sabowicz) — літоўскія шляхецкія роды зь Вільні, Віленскага і Троцкага паветаў^[20]^[21].

Сабы — літоўскі шляхецкі род^[22].

У XVI ст. існаваў «абруб» Сабішкі (Сабишки) у Жамойцкім старостве^[23].

Заўвагі

^ Адзначалася германскае імя Sabine^[3]
^
Таксама:
- Сабейка: у акце Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся Сабейка (Сабейко)^[7]
- Сабут: Sabuthe Ermethen son von Schessolen (1422—1429 гады)^[8], дворецъ за Наветомъ озеромъ Собутевъщыну (20 кастрычніка 1500 году)^[9], земълю Собутевъщыну (29 чэрвеня 1524 году)^[10], зъ села Собутович (23 сьнежня 1596 году)^[11];
- Сабат: cum filia Sobotha (3 лістапада 1505 году)^[12], Тэафан Сабатовіч (Teofanes Sabatowicz) — магістар філязофіі і гуманітарных навук (1721 год)^[13];
- Шабэр (адзначалася старажытнае германскае імя Sabherus, Savera^[14]): Jakub Szaber (1639 год)^[15], на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Шабар у летувізаванай форме^[16];
- Жабарт (адзначаліся старажытныя германскія імёны Sæberht^[17], Sadebertus^[18]): Żobortową (1671—1681 гады)^[19]

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1286.
^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 196.
^ Ferguson R. English Surnames: And Their Place in the Teutonic Family. — London and New York, 1858. P. 402.
^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 84, 91.
^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 429.
^ Каталог древним актовым книгам губерний: Виленской, Гродненской, Минской и Ковенской, а также книгам некоторых судов губерний Могилевской и Смоленской, хранящимся ныне в Центральном архиве в Вильне. — Вильна, 1872. С. 651.
^ Полехов С. Новые документы о Киевской земле XV века // Сфрагістичний щорічник. Вип. ІІ. — Киïв, 2012. С. 275.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 560—561.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 308.
^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 1. — Вильнюс, 1959. С. 53.
^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 707.
^ Poplatek J. Wykaz alumnów Seminarium Papieskiego w Wilnie 1582—1773 // Ateneum Wileńskie. R. 11, 1936. S. 268.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 195.
^ Frejlich K. Pod przysądem horodnictwa wileńskiego. O jurydyce i jej mieszkańcach w XVII wieku. — Toruń, 2022. S. 200.
^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 872.
^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 236.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 193.
^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 226.
^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 759.
^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 402.
^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на С, Згуртаваньне беларускай шляхты
^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 285.

[4] Адзначалася германскае імя Sabine^[3]

[21] Таксама:
Сабейка: у акце Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся Сабейка (Сабейко)^[7]

Сабут: Sabuthe Ermethen son von Schessolen (1422—1429 гады)^[8], дворецъ за Наветомъ озеромъ Собутевъщыну (20 кастрычніка 1500 году)^[9], земълю Собутевъщыну (29 чэрвеня 1524 году)^[10], зъ села Собутович (23 сьнежня 1596 году)^[11];

Сабат: cum filia Sobotha (3 лістапада 1505 году)^[12], Тэафан Сабатовіч (Teofanes Sabatowicz) — магістар філязофіі і гуманітарных навук (1721 год)^[13];

Шабэр (адзначалася старажытнае германскае імя Sabherus, Savera^[14]): Jakub Szaber (1639 год)^[15], на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Шабар у летувізаванай форме^[16];

Жабарт (адзначаліся старажытныя германскія імёны Sæberht^[17], Sadebertus^[18]): Żobortową (1671—1681 гады)^[19]

[3] Сабейка: у акце Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся Сабейка (Сабейко)^[7]

[4] Сабут: Sabuthe Ermethen son von Schessolen (1422—1429 гады)^[8], дворецъ за Наветомъ озеромъ Собутевъщыну (20 кастрычніка 1500 году)^[9], земълю Собутевъщыну (29 чэрвеня 1524 году)^[10], зъ села Собутович (23 сьнежня 1596 году)^[11];

[5] Сабат: cum filia Sobotha (3 лістапада 1505 году)^[12], Тэафан Сабатовіч (Teofanes Sabatowicz) — магістар філязофіі і гуманітарных навук (1721 год)^[13];

[6] Шабэр (адзначалася старажытнае германскае імя Sabherus, Savera^[14]): Jakub Szaber (1639 год)^[15], на тэрыторыі цяперашняй Летувы фіксавалася прозьвішча Шабар у летувізаванай форме^[16];

[7] Жабарт (адзначаліся старажытныя германскія імёны Sæberht^[17], Sadebertus^[18]): Żobortową (1671—1681 гады)^[19]

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1286.

[2] Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 196.

[3] Ferguson R. English Surnames: And Their Place in the Teutonic Family. — London and New York, 1858. P. 402.

[5] Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 84, 91.

[6] Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.

[7] Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 429.

[8] Каталог древним актовым книгам губерний: Виленской, Гродненской, Минской и Ковенской, а также книгам некоторых судов губерний Могилевской и Смоленской, хранящимся ныне в Центральном архиве в Вильне. — Вильна, 1872. С. 651.

[9] Полехов С. Новые документы о Киевской земле XV века // Сфрагістичний щорічник. Вип. ІІ. — Киïв, 2012. С. 275.

[10] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 560—561.

[11] Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 308.

[12] Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 1. — Вильнюс, 1959. С. 53.

[13] Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 707.

[14] Poplatek J. Wykaz alumnów Seminarium Papieskiego w Wilnie 1582—1773 // Ateneum Wileńskie. R. 11, 1936. S. 268.

[15] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 195.

[16] Frejlich K. Pod przysądem horodnictwa wileńskiego. O jurydyce i jej mieszkańcach w XVII wieku. — Toruń, 2022. S. 200.

[17] Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 872.

[18] Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 236.

[19] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 193.

[20] Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 226.

[22] Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 759.

[23] Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 402.

[24] Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на С, Згуртаваньне беларускай шляхты

[25] Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 285.

[1]

[2]

[a]

[4]

[5]

[6]

[b]

[20]

[21]

[22]

[23]

[3]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

Паходжаньне
Саба лац. Saba
Saba
Мова(-ы)	германскія
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны	Сабіла, Сабіна
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Саба»