Рымар (імя)
Рымар — мужчынскае імя.
| Рымар лац. Rymar | |
| Rimar | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rim + Hari |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рымар» | |
Паходжаньне
рэдагавацьРымгер або Рымар, пазьней Рымэр (Rimher, Rimarus[1], Riemer, Rimer[2], Rimmer[3][4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[6], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[7], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[8], германскага heru 'меч'[9].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Rymar (Rymer)[10].
У 1614 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Gregorius Rimer, Liccensis Borussus, у 1622 годзе — Wilhelmus Rimer, Neidenburgensis Borussus[11].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: в дому боярына пана Волъчковича жъ Павъла Рыморевича (16 ліпеня 1556 году)[12]; ogrodu Oleszka Rymarzowicza (1 красавіка 1637 году)[13]; mieszczaninowi Oleszkowi Rymarowiczowi (1644 год)[14].
Носьбіты
рэдагавацьНа 1906 год існавалі вёскі 1-я і 2-я Рымары ў Віцебскім павеце Віцебскай губэрні[15].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 190.
- ^ Dijkstra W. Friesch woordenboek (Lexicon frisicum). — Leeuwarden, 1911. S. 313.
- ^ Graaf J. J. Nederlandsche doopnamen naar oorsprong en gebruik. — Bussum, 1915. S. LXVII.
- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 401.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1276.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 208.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 215, 263.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 249 (35) (1554—1568). — Vilnius, 2018. P. 57.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 6. — Вильна, 1872. С. 276.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 6. — Вильна, 1872. С. 443.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 32.