Рымард
Рымард — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Рымард лац. Rimard | |
| Rimhart | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rim + Hardt |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рымард» | |
Паходжаньне
рэдагавацьРымарт, пазьней Рымард або Рымэрт (*Rimhart, Rymard[1], Rimmert[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) паходзіць ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[4], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[5][6].
Носьбіты
рэдагаваць- Ільля Міхаіл Рымард — дэпутат Гарадзенскай кадэнцыі Трыбуналу Вялікага Княства Літоўскага, які ўпамінаецца ў 1690 годзе[7]
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Brons B. Friesische Namen und Mitteilungen darüber. — Emden, 1877. S. 70.
- ^ Graaf J. J. Nederlandsche doopnamen naar oorsprong en gebruik. — Bussum, 1915. S. LXVII.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 410.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ Описание документов архива западно-русских униатских митрополитов. Т. 1. — СПб., 1897. С. 374.