Радзейкішкі (Уцянскі павет)

Радзейкішкі (лет. Radeikiškis) — вёска ў Летуве, каля возера Сунгардаў. Уваходзяць у склад Казачынскага староства Ігналінскага раёну Ўцянскага павету.

Радзейкішкі
лац. Radziejkiški
лет. Radeikiškis
Краіна: Летува
Павет: Уцянскі
Раён: Ігналінскі
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Геаграфічныя каардынаты: 55°29′38″ пн. ш. 26°10′37″ у. д. / 55.49389° пн. ш. 26.17694° у. д. / 55.49389; 26.17694Каардынаты: 55°29′38″ пн. ш. 26°10′37″ у. д. / 55.49389° пн. ш. 26.17694° у. д. / 55.49389; 26.17694
Радзейкішкі на мапе Летувы
Радзейкішкі
Радзейкішкі
Радзейкішкі

Паводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, імя Радзейка адпавядае старажытнаму германскаму імю Radacho (пазьнейшаму Radecke)[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1902 год — 6 чалавек[5]
  1. ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 3, 1964. P. 162.
  2. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  3. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  5. ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 249.