Пелішча
Пе́лішча[2] (таксама — Пе́лішчы[2]) — вёска ў Камянецкім раёне Берасьцейскай вобласьці. Цэнтар Пелішчанскага сельсавету. Празь вёску праходзіць дарога Р7, на поўначы вёскі — Р85.
| Пелішча | |
| трансьліт. Pielišča | |
 Касьцёл Найсьвяцейшага Сэрца Езуса | |
| Першыя згадкі: | XVI стагодзьдзе |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Берасьцейская |
| Раён: | Камянецкі |
| Сельсавет: | Пелішчанскі |
| Насельніцтва: | 1378 чал. (2009)[1] |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1631 |
| Паштовы індэкс: | 225054 |
| Нумарны знак: | 1 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 52°19′8″ пн. ш. 23°55′1″ у. д. / 52.31889° пн. ш. 23.91694° у. д.Каардынаты: 52°19′8″ пн. ш. 23°55′1″ у. д. / 52.31889° пн. ш. 23.91694° у. д. |
Пелішча на мапе Беларусі ±   Пелішча | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гісторыя
рэдагавацьПаводле пісьмовых крыніц вёска вядома з 2-й паловы XVI ст. пад назвай Пелішчава ў складзе Берасьцейскага павету Берасьцейскага ваяводзтва ВКЛ, шляхецкая ўласнасьць. На пачатку XVIII ст. вёскай валодаў род Матушэвічаў, з 1754 г. — Пшазьдзецкія.
У сярэдзіне ХІХ ст. вёска ў Жыцінскай воласьці Берасьцейскага павету Гарадзенскай губэрні Расейскай імпэрыі. У 1885 г. у вёсцы 70 двароў, 718 жыхароў, школа, карчма. Паводле перапісу 1897 году ў складзе Пелішчанскай сельскай грамады, у вёсцы 109 двароў, 851 жыхар, народная вучэльня, хлебазапасны магазін, карчма; у выселку Пелішча 5 двароў, 24 жыхары, карчма. Побач зь вёскай фальварак Пілішча Аляксандры Лышчынскай і маёнтак Жыцін Канстанціна Цялятніцкага. У 1905 годзе ў вёсцы 1085 жыхароў, у народнай вучэльні 93 навучэнцы.
У 1921—1939 гг. Пелішча (Piliszcze, Peliszcze) спачатку ў Жыцінскай гміне, а з 1928 году ў Камянец-Літоўскай гміне Берасьцейскага павету Палескага ваяводзтва Польшчы. У 1923 годзе ў вёсцы 157 двароў, 786 жыхароў (525 каталікоў, 257 праваслаўных, 4 пратэстанты). З 1927 г. дзейнічаў мэханічны млын. У 1934 г. пабудаваны мураваны касьцёл Сэрца Езуса. Праваслаўныя адносіліся да прыходу Пакроўскай царквы ў Арэпічах. Побач зь вёскай маёнтак Жыцін, якім валодаў Станіслаў Гутоўскі.
У 1940 годзе ў вёсцы 188 двароў, 950 жыхароў. З 12 кастрычніка 1940 году вёска — цэнтар сельсавету Камянецкага раёну Берасьцейскай вобласьці БССР. На франтах загінулі 8 жыхароў вёскі. У 1948 годзе ў 7-гадовай школе 176 вучняў. У сакавіку 1949 г. арганізаваны калгас імя Будзённага.
Насельніцтва
рэдагаваць- XX стагодзьдзе: 1960 год — 917 жыхароў; 1999 год — 1519 жыхароў
- XXI стагодзьдзе: 2005 год — 1500 жыхароў; 2009 год — 1378 жыхароў[1]
Інфармацыя для турыстаў
рэдагавацьУ вёсцы ў брацкай магіле пахаваны 8 танкістаў 19-й мэханізаванай брыгады 28-й арміі, якія загінулі 21 ліпеня 1944 году ў час прарыву нямецкай абароны каля вёскі. У памяць танкістаў пастаўлены помнік — танк на пастамэнце. У вёсцы захаваўся помнік архітэктуры — касьцёл Найсьвяцейшага Сэрца Езуса (1934 г.). На паўднёва-ўсходняй ускраіне вёскі — фрагмэнты былога прысядзібнага парку Жыцін.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Колькасьць насельніцтва Беларусі на кастрычнік 2009 году
- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Брэсцкая вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Менск: Тэхналогія, 2010. — 319 с. ISBN 978-985-458-198-9. (pdf, djvu, online) С. 173
Літаратура
рэдагаваць- Гарады і вёскі Беларусі, Том 4, Берасьцейская вобласьць, кніга ІI, Менск, «БЕЛАРУСКАЯ ЭНЦЫКЛАПЕДЫЯ», 2007
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Пелішча — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў