Пантыйскі сьляпун
Пантыйскі сьляпун (Nannospalax leucodon) — жывёла клясы сысуноў сямейства сьляпунавыя (Spalacidae).
Пантыйскі сьляпун | |
Клясыфікацыя | |
---|---|
Царства | Жывёлы (Animalia) |
Тып | Хордавыя (Chordata) |
Кляса | Сысуны (Mammalia) |
Інфракляса | Пляцэнтарныя (Placentalia) |
Атрад | Грызуны (Rodentia) |
Сямейства | Сьляпунавыя (Spalacidae) |
Род | Nannospalax |
Від | Пантыйскі сьляпун |
Бінамінальная намэнклятура | |
Nannospalax leucodon (Nordmann, 1840) | |
Арэал | |
Распаўсюджваньне
рэдагавацьСустракаецца ў Эўропі (Босьнія і Герцагавіна, Баўгарыя, Грэцыя, Вугоршчына, Малдова; Чарнагорыя, Паўночная Македонія, Румынія, Сэрбія, Турэччына, Украіна), на вышынях 0–2400 м. Ён насяляе стэпавыя лугі, лугі, пашы, у раёнах з глыбокім слоем друзлай, дренажной глебы, у якой ён капае свае шырокія норы.
Постаць
рэдагавацьЯго даўжыня складае ад 15 да 24 см, маса ад 140 да 230 г. Хваста няма. Валасяны полаг мяккі і аксаміцісты. Верх бура-шэры, а ніз — цёмна-шэры. Вочы схаваныя пад пластом скуры. Сьветлая паласа шчаціньня цягнецца ад носа да месца, дзе можна было чакаць, каб былі вочы.
Лад жыцьця
рэдагавацьДзённыя і начныя жывёлы капаюць тунэлі даўжынёй да 100 метраў на глыбіні да чатырох метраў. Там у іх ёсьць спецыяльныя кладоўкі, гнездавыя камеры і спецыяльныя месцы для таго, каб спраўляць патрэбу. Сілкуюцца каранямі, клубнямі і збожжавымі культурамі, якія яны бяруць з сабой у свае норы. У асноўным яны адзінокія істоты, не ўпадаюць у сьпячку і вельмі рэдка выходзяць на паверхню, а калі і выходзяць, то ноччу. Ён захоўвае да некалькіх кілаграмаў ежы ў падземных камерах. У яго вельмі павольная хуткасьць размнажэньня, і саміца нараджае 2–4 дзіцяня.
Крыніцы
рэдагаваць- Kryštufek, B. & Amori, G. 2017. Nannospalax leucodon. The IUCN (анг.)
- Ronald M. Nowak Walker's carnivores of the world. — JHU Press, 2005. — ISBN 0801880327. (анг.)
Гэта — накід артыкула па біялёгіі. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |