Павал Алегавіч Лойка (12 ліпеня 1958, Слонім — 22 кастрычніка 2010[1]) — беларускі гісторык, кандыдат гістарычных навук (1984). Сын пісьменьніка Алега Лойкі.

Павал Лойка
Дата нараджэньня 12 ліпеня 1958(1958-07-12)
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 22 кастрычніка 2010(2010-10-22) (52 гады)
Месца сьмерці
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак навуковец
Навуковая сфэра гісторыя
Месца працы
Сябра ў Беларуская перспектыва[d]
Навуковая ступень кандыдат гістарычных навук[d] (1984)
Навуковы кіраўнік Васіль Мялешка
Бацька Алег Лойка

Біяграфія

рэдагаваць

Скончыў гістарычны факультэт БДУ (1980[2]). З 1983 году супрацоўнік, у 1990—2000 гадох — загаднік аддзелу гісторыі Беларусі XIII—XVIII стагодзьдзяў Інстытуту гісторыі НАН Беларусі. Адначасна з 1994 году загаднік катэдры гісторыі Беларусі старажытнага часу і сярэдніх вякоў Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Выкладаў гісторыю Беларусі ў Беларускім гуманітарным ліцэі. Дасьледаваў праблемы дзяржаўна-палітычнага разьвіцьця Вялікага Княства Літоўскага ў XVI ст., аграрную гісторыю Беларусі XVI—XVIII стагодзьдзяў.

Друкаваўся з 1982 году ў Беларусі, Расеі, Польшчы, Нямеччыне. Адзін з аўтараў, рэдактараў і складальнікаў школьных падручнікаў, навуковых зборнікаў і манаграфіяў па гісторыі.

  • Паўстанне сялян пад кіраўніцтвам Вашчылы. Мінск, 1988 (у сааўтарстве з В. І. Мялешкам).
  • Прыватнаўласніцкія сяляне Беларусі. Эвалюцыя феадальнай рэнты ў другой палове XVI—XVIII стст. Мінск, 1991.
  • І ўзняўся люд просты. Мінск, 1992 (у сааўтарстве з В. І. Мялешкам).
  • Шляхта беларускіх зямель у грамадска-палітычным жыцці Рэчы Паспалітай другой паловы ХVI — першай трэці ХVII ст. Мінск: БДУ, 2002.
  1. ^ Памёр гісторык Павел Лойка // «Наша Ніва», 22 кастрычніка 2010.
  2. ^ Лойка Павел Алегавіч // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 217.

Літаратура

рэдагаваць