Ота Вайнінгер
Ота Вайнінгер (па-нямецку: Otto Weininger; 3 красавіка 1880, Вена — 4 кастрычніка 1903, Вена) — аўстрыйскі філёзаф.
Ота Вайнінгер | |
| па-нямецку: Otto Weininger | |
 | |
| Дата нараджэньня | 3 красавіка 1880[1][2][3][…] |
|---|---|
| Месца нараджэньня | |
| Дата сьмерці | 4 кастрычніка 1903[1][2][4][…] (23 гады) |
| Месца сьмерці | |
| Прычына сьмерці | агнястрэльная рана[d] |
| Месца пахаваньня | |
| Месца вучобы | |
| Занятак | філёзаф, пісьменьнік, псыхоляг |
| Навуковая сфэра | філязофія і гендэрныя дасьледаваньні[d] |
| Навуковая ступень | доктарская ступень[d] |
Біяграфія
рэдагавацьНарадзіўся ў багатай габрэйскай сям’і. У 1898 годзе паступіў на філязофскі факультэт Венскага ўнівэрсытэту, які з адзнакай скончыў, абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму бісэксуальнасьць. Пасьля абароны дысэртацыі прыняў хрысьціянства.
Сьмерць
рэдагавацьОта Вайнінгер зьдзейсьніў дэманстратыўнае самагубства ў нумары гатэлю, у якім памёр Бэтговэн. Магчымымі прычынамі самагубства сучасьнікі называлі «канфлікт паміж аскетызмам, які прапаведваў Вайнігер, і ўласнай пачуцьцёвасьцю». Зь іншага боку, самагубства Вайнінгера нярэдка адносяць да так званых выпадкаў суіцыду з-за комплексу культурнай непаўнавартаснасьці.
Творчасьць
рэдагавацьАсноўнай працай Вайнінгера была кніга «Пол і характар. Прынцыповае дасьледаваньне» (1902), хоць былі і іншыя, апублікаваныя ўжо пасьля яго сьмерці — «Аб апошніх рэчах» (1904, апублікаваў яго сябар Морыц Рапапорт), «Каханьне і жанчына» (1917). Пасьля першай сусьветнай вайны Артурам Герберам былі таксама апублікаваныя нататкі і лісты Вайнінгера.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Otto Weininger // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ а б Otto Weininger // [Otto Weininger Frauen in Bewegung 1848–1938] (ням.) — Österreichische Nationalbibliothek, 2006.
- ^ Otto Weininger // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ^ Otto Weininger // Internet Philosophy Ontology project (анг.)
- ^ Каталёг Нямецкай нацыянальнай бібліятэкі (ням.)