Ота Вайнінгер

Ота Вайнінгер
	Ота Вайнінгер
	па-нямецку: Otto Weininger
Дата нараджэньня	3 красавіка 1880[…]
Месца нараджэньня	Вена, Аўстра-Вугоршчына;
Дата сьмерці	4 кастрычніка 1903[…] (23 гады)
Месца сьмерці	Вена, Аўстра-Вугоршчына;
Прычына сьмерці	агнястрэльная рана[d]
Месца пахаваньня	Мацляйнсдорфскія пратэстанцкія могілкі[d];
Месца вучобы	Венскі ўнівэрсытэт;
Занятак	філёзаф, пісьменьнік, псыхоляг
Навуковая сфэра	філязофія, гендэрныя дасьледаваньні[d] і псыхалёгія
Навуковая ступень	доктар філязофіі
	Ота Вайнінгер у Вікісховішчы

Ота Вайнінгер (па-нямецку: Otto Weininger; 3 красавіка 1880, Вена — 4 кастрычніка 1903, Вена) — аўстрыйскі філёзаф.

Біяграфія

Нарадзіўся ў багатай габрэйскай сям’і. У 1898 годзе паступіў на філязофскі факультэт Венскага ўнівэрсытэту, які з адзнакай скончыў, абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму бісэксуальнасьць. Пасьля абароны дысэртацыі прыняў хрысьціянства.

Сьмерць

Ота Вайнінгер зьдзейсьніў дэманстратыўнае самагубства ў нумары гатэлю, у якім памёр Бэтговэн. Магчымымі прычынамі самагубства сучасьнікі называлі «канфлікт паміж аскетызмам, які прапаведваў Вайнігер, і ўласнай пачуцьцёвасьцю». Зь іншага боку, самагубства Вайнінгера нярэдка адносяць да так званых выпадкаў суіцыду з-за комплексу культурнай непаўнавартаснасьці.

Творчасьць

Асноўнай працай Вайнінгера была кніга «Пол і характар. Прынцыповае дасьледаваньне» (1902), хоць былі і іншыя, апублікаваныя ўжо пасьля яго сьмерці — «Аб апошніх рэчах» (1904, апублікаваў яго сябар Морыц Рапапорт), «Каханьне і жанчына» (1917). Пасьля першай сусьветнай вайны Артурам Герберам былі таксама апублікаваныя нататкі і лісты Вайнінгера.

Крыніцы

^ ^а ^б ^в ^г ^д Вейнингер, Отто (рас.) // Варлен — Венглейн (БСЭ1) — 1928. — Т. 9. — С. 192—193.
^ ^а ^б Otto Weininger // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
^ ^а ^б Otto Weininger // [Otto Weininger Frauen in Bewegung 1848–1938] (ням.) — Österreichische Nationalbibliothek, 2006.
^ Otto Weininger // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
^ Венгерова З. Вейнингер, Отто (рас.) // Еврейская энциклопедия — СПб: 1910. — Т. 5. — С. 383—384.
^ Otto Weininger // Internet Philosophy Ontology project (анг.)
^ Каталёг Нямецкай нацыянальнай бібліятэкі (ням.)

[_2ee212a263237ced-1] а ^б ^в ^г ^д Вейнингер, Отто (рас.) // Варлен — Венглейн (БСЭ1) — 1928. — Т. 9. — С. 192—193.

[_f8204c2f890ab190-2] а ^б Otto Weininger // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)

[_3038f39a2b9a6159-3] а ^б Otto Weininger // [Otto Weininger Frauen in Bewegung 1848–1938] (ням.) — Österreichische Nationalbibliothek, 2006.

[_7c21c3864b185874-4] Otto Weininger // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.) — Grup Enciclopèdia, 1968.

[_38972be2262a4ca9-5] Венгерова З. Вейнингер, Отто (рас.) // Еврейская энциклопедия — СПб: 1910. — Т. 5. — С. 383—384.

[_cd05d32d207fba34-6] Otto Weininger // Internet Philosophy Ontology project (анг.)

[_0e620fa0c8039672-7] Каталёг Нямецкай нацыянальнай бібліятэкі (ням.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Ота Вайнінгер
па-нямецку: Otto Weininger^[1]

Дата нараджэньня	3 красавіка 1880(1880-04-03)^[2]^[3]^[4]^[…]
Месца нараджэньня	Вена, Аўстра-Вугоршчына^[1]^[5]
Дата сьмерці	4 кастрычніка 1903(1903-10-04)^[2]^[3]^[6]^[…] (23 гады)
Месца сьмерці	Вена, Аўстра-Вугоршчына^[7]
Прычына сьмерці	агнястрэльная рана^[d]^[1]
Месца пахаваньня	Мацляйнсдорфскія пратэстанцкія могілкі^[d]
Месца вучобы	Венскі ўнівэрсытэт
Занятак	філёзаф, пісьменьнік, псыхоляг
Навуковая сфэра	філязофія, гендэрныя дасьледаваньні^[d] і псыхалёгія^[1]
Навуковая ступень	доктар філязофіі^[1]
Ота Вайнінгер у Вікісховішчы