Ота Вайнінгер (па-нямецку: Otto Weininger; 3 красавіка 1880, Вена — 4 кастрычніка 1903, Вена) — аўстрыйскі філёзаф.

Ота Вайнінгер
па-нямецку: Otto Weininger
Дата нараджэньня 3 красавіка 1880(1880-04-03)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 4 кастрычніка 1903(1903-10-04)[1][2][4][…] (23 гады)
Месца сьмерці
Прычына сьмерці агнястрэльная рана[d]
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак філёзаф, пісьменьнік, псыхоляг
Навуковая сфэра філязофія і гендэрныя дасьледаваньні[d]
Навуковая ступень доктарская ступень[d]

Біяграфія рэдагаваць

Нарадзіўся ў багатай габрэйскай сям’і. У 1898 годзе паступіў на філязофскі факультэт Венскага ўнівэрсытэту, які з адзнакай скончыў, абараніў доктарскую дысэртацыю на тэму бісэксуальнасьць. Пасьля абароны дысэртацыі прыняў хрысьціянства.

Сьмерць рэдагаваць

Ота Вайнінгер зьдзейсьніў дэманстратыўнае самагубства ў нумары гатэлю, у якім памёр Бэтговэн. Магчымымі прычынамі самагубства сучасьнікі называлі «канфлікт паміж аскетызмам, які прапаведваў Вайнігер, і ўласнай пачуцьцёвасьцю». Зь іншага боку, самагубства Вайнінгера нярэдка адносяць да так званых выпадкаў суіцыду з-за комплексу культурнай непаўнавартаснасьці.

Творчасьць рэдагаваць

Асноўнай працай Вайнінгера была кніга «Пол і характар. Прынцыповае дасьледаваньне» (1902), хоць былі і іншыя, апублікаваныя ўжо пасьля яго сьмерці — «Аб апошніх рэчах» (1904, апублікаваў яго сябар Морыц Рапапорт), «Каханьне і жанчына» (1917). Пасьля першай сусьветнай вайны Артурам Герберам былі таксама апублікаваныя нататкі і лісты Вайнінгера.

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ а б Otto Weininger // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.) / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  2. ^ а б Otto Weininger // [Otto Weininger Frauen in Bewegung 1848–1938] (ням.)Österreichische Nationalbibliothek, 2006.
  3. ^ Otto Weininger // Gran Enciclopèdia Catalana (кат.)Grup Enciclopèdia, 1968.
  4. ^ Otto Weininger // Internet Philosophy Ontology project (анг.)
  5. ^ Catalog of the German National Library (ням.)