Міра Лукша
Міра (Міраслава Янаўна) Лу́кша (нар. нар. 9 лістапада 1958, Гайнаўка, Польшча) — беларуская пісьменьніца з Польшчы.
| Міра Лукша | |
| Міраслава Янаўна Лукша | |
 Міра Лукша ў 2000-ыя гады | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Псэўданімы | Міра Лукша |
| Нарадзілася | 9 лістапада 1958 (65 гадоў) ПНР, Беластоцкае ваяводзтва, м. Гайнаўка
|
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | перакладнік, пісьменьніца, паэтка |
| Гады творчасьці | 1973 па бягучы час |
| Жанр | жаночыя запісы, побыт простых людзей |
| Мова | беларуская, польская |
| Дэбют | 1973 год газэта Ніва |
Жыцьцяпіс рэдагаваць
Нарадзілася 9 лістапада 1958 году ў Гайнаўцы (Польшча). Скончыла філію Варшаўскага ўнівэрсытэту ў Беластоку ў 1985 годзе. 3 1985 году працуе ў беларускім тыднёвіку «Ніва». Сябра Беларускага літаратурнага аб’яднаньня «Белавежа» і Саюзу беларускіх пісьменьнікаў з 1997 году. Жыве ў Беластоку альбо пад Белавескай пушчай у вёсцы Баравое Гайнаўскага павету[1].
Творчасьць рэдагаваць
Дэбютавала на старонках газэты «Ніва» ў 1973 годзе. Піша па-беларуску і па-польску. Яе апавяданьне «Жанчына з хвораю рукою» выйшла па-чэску ў «Анталёгіі беларускага апавяданьня» (выдавецтва «Větrné mlýny», 2006) і ў часопісы «Host».
Выдала 18 кніг, сярод якіх кнігі паэзіі «Замова» (1993), «Ёсць» (1994), «Wiersze tutejsze» (2003), «Жывінкі з глыбінкі» (2009), «Пад знакам Скарпіёна» (2011), «Biały stok» (2012), «Падарункі» (2014), «Радаслоў» (2017), «Спеў дрэў» (2017), «Żubr na zebrze» (2018), «Wiersze spod lasu» (2019), а таксама кнігі прозы: «Дзікі птах верабей» (1992), «Выспа» (1994), «Бабскія гіаторыі» (2001), «Дзяўчынка і хмарка» (2006), «Гісторыі з белага свету» (2008), «Życie pozagrobowe i inne» (2013), «Гражынка і Грак» (2016)[2].
Бібліяграфія рэдагаваць
- 1992 — «Дзікі птах верабей», проза
- 1993 — «Замова», паэзія
- 1994 — «Выспа», проза
- 1994 — «Ёсьць», паэзія
- 2001 — «Бабскія гісторыі», проза
- 2003 — «Wiersze tutejsze», паэзія
- 2006 — «Дзяўчынка і хмарка», проза
- 2008 — «Гісторыі з белага сьвету», проза
- 2009 — «Жывінкі з глыбінкі», паэзія
- 2011 — «Пад знакам Скарпіёна», паэзія
- 2013 — «Życie pozagrobowe i inne», проза
- 2012 — «Biały stok», паэзія
- 2014 — «Падарункі», паэзія
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Лукша Міраслава Янаўна на сайце СБП
- ^ Міра Лукша
Літаратура рэдагаваць
- Чыгрын С. Лукша // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9: Кулібін — Малаіта. — 560 с. — ISBN 985-11-0155-9