Мілен
Мілен (Мелен, Мелень, Мілень), Мілін (Мілінь) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Мілен лац. Milen | |
Mellen | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Mello + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Мелен, Мелень, Мілень, Мілін, Мілінь |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Мілен» |
Паходжаньне
рэдагавацьМелін, пазьней Мэлен (Melin, Mellen[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -міл- (-мел-) (імёны ліцьвінаў Мельвід, Мілар, Мільконт; германскія імёны Melvid, Milehar, Milgunt) паходзіць ад гоцкага mildeis 'мяккі, прыязны'[3][4].
У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Мэлін (Melin) і Меленевіч (Mieleniewicz)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: в людех наших Городенского повета… в Меленя (6 жніўня 1513 году)[6]; к тому именю отчинному Аинаровичем три чоловеки на имя Лаврина Меленевича (3 сакавіка 1514 году)[7]; в Новгородском повете, слуг путных на имя Меленевича (17 сьнежня 1514 году)[8]; Мелен Самъсонъ (1528 год)[9]; бояре земли Жомоитское, волости Ретовъское… Миколай Миленовичъ (12 лютага 1555 году)[10]; Filip Milieniewicz (1558 год)[11]; слугу Стефана Меленевича (1567 год)[12]; ze wsi Bohuszow… Karp Mileniewicz… Bor — Miliniczy (1641 год)[13]; Milinowicz… Miliniewicz (1671—1681 гады)[14]; Miłeny (1744 год)[15].
Носьбіты
рэдагаваць- Мелен Самсон — бельскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Алякшэй Мацеевіч (Мацавіч) Мілін — вількамірскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1600—1606 гадох[16]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Brons B. Friesische Namen und Mitteilungen darüber. — Emden, 1877. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 412.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 179.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 218, 220.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 222.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 225.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 239.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 141.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 184.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 574.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 870.
- ^ Ординация королевских пущ: в лесничествах бывшего Великого Княжества Литовского. — Вильна, 1871. С. 113, 219.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 173.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 119, 164—165, 248.