Мілен (Мелен, Мелень, Мілень), Мілін — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Melin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Mello + суфікс з элемэнтам -н- (-n-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Мелен, Мелень, Мілень, Мілін
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мілен»

Паходжаньне рэдагаваць

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Мелін (Melin) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -міл- (-мел-) (імёны ліцьвінаў Мельвід, Мілар, Мільконт; германскія імёны Melvid, Milehar, Milgunt) паходзіць ад гоцкага mildeis 'мяккі, прыязны'[2][3].

У Польшчы адзначаюцца прозьвішчы Мэлін (Melin) і Меленевіч (Mieleniewicz)[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: в людех наших Городенского повета… в Меленя (6 жніўня 1513 году)[5]; к тому именю отчинному Аинаровичем три чоловеки на имя Лаврина Меленевича (3 сакавіка 1514 году)[6]; в Новгородском повете, слуг путных на имя Меленевича (17 сьнежня 1514 году)[7]; Мелен Самъсонъ (1528 год)[8]; бояре земли Жомоитское, волости Ретовъское… Миколай Миленовичъ (12 лютага 1555 году)[9]; Filip Milieniewicz (1558 год)[10]; ze wsi Bohuszow… Karp Mileniewicz… Bor — Miliniczy (1641 год)[11]; Miłeny (1744 год)[12].

Носьбіты рэдагаваць

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 412.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 172.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 179.
  4. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 218, 220.
  5. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 222.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 225.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 239.
  8. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 141.
  9. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 184.
  10. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 574.
  11. ^ Ординация королевских пущ: в лесничествах бывшего Великого Княжества Литовского. — Вильна, 1871. С. 113, 219.
  12. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  13. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 119, 164—165, 248.