Мікалай Кірычэнка

Мікалай Кірычэнка
	Мікалай Кірычэнка
	па-беларуску: Мiкалай Мiхайлавiч Кiрычэнка
Дата нараджэньня	16 сакавіка 1946
Месца нараджэньня	Маладэчна
Дата сьмерці	14 жніўня 2018 (72 гады)
Месца сьмерці	Менск
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі;
Грамадзянства	Беларусь
Месца вучобы	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1969);
Занятак	актор, артыст
Месца працы	Берасьцейскі акадэмічны тэатар драмы імя Ленінскага камсамолу Беларусі; Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы; Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;

Мікалай Міхайлавіч Кірычэнка (16 сакавіка 1946 году, Маладэчна — 14 жніўня 2018^[1], Менск) — савецкі і беларускі актор тэатру і кіно. Народны артыст Беларусі (2006).

Жыцьцяпіс

Працаваў з 1962 году на аўтазаводзе. Зь сёмай клясы ў вячэрняй школе пры заводзе. Пасьля працы наведваў драматычныя гурткі. Зь сям’і вайскоўца, маці — армянка, бацька — украінец, таму з-за «нетыповай зьнешнасьці» меў праблемы пры паступленьні ў ВНУ^[2]. Скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут у 1969 годзе. Два гады працаваў у Берасьцейскім тэатры.

Вядучы актор Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Купалы, у якім працуе з 1971 году. У 2005—2009 гг. — генэральны дырэктар тэатру.

Галоўныя ролі ў спэктаклях: «Дон Хіль — зялёныя штаны» Т. дэ Маліно, «Ажаніцца не журыцца» М.Чарота, «Дзвон — не малітва» І. Чыгрынава, «Тры сястры» А. Чэхава, «Дзеці сонца» М. Горкага, «Крывавая Мэры» Д. Бойка, «Памінальная малітва» Г. Горына, «Гамлет» У. Шэксьпіра, «Князь Вітаўт», «Чорная панна Нясьвіжа», «Вечар», «Ядвіга» А. Дударава, «С. В.» па А. Чэхаву, «Вясельле» А. Чэхава, «Эрык XIV» А. Стрындберга, «Сны аб Беларусі», «Тутэйшыя».

Прызэр і ляўрэат міжнародных тэатральных і кінафэстывалеў. Зьняўся ў больш за 40 фільмах.

Быў прафэсарам катэдры Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтва. Працаваў у БДАМ з 1987 году.