Міджыкенда
Міджыкенда, ваміджыкенда (на суахілі: Wamijikenda) — група народаў банту на ўсходнім узьбярэжжы Афрыкі. Складаюцца зь дзевяці плямёнаў (з мовы суахілі назва перакладаецца як «дзевяць местаў»). Да 40-х рокаў XX стагодзьдзя зваліся ньіка/ваньіка («людзі з правінцыі» альбо «людзі з кустоўя»); цяпер гэтая назва лічыцца састарэлаю і непаліткарэктнаю.
| Міджыкенда | |
Wamijikenda | |
 Традыцыйнае жытло народу гір’яма | |
| Агульная колькасьць | 1—1,3 млн |
|---|---|
| Рэгіёны пражываньня | Кенія, Самалі, Танзанія |
| Мовы | з групы банту |
| Рэлігіі | сунізм |
| Блізкія этнасы | суахілі |
Да народаў міджыкенда адносяцца наступныя плямёны:
- дыга
- дурума
- рабаі
- рыбе
- камба
- чоньі
- джыхана
- гір’яма
- каўмэ
Усе плямёны вельмі падобныя між сабой і размаўляюць на блізкіх мовах з групы ўсходніх моваў банту, якія часам разглядаюцца як дыялекты аднае мовы. Мова міджыкенда зазнала значны ўплыў з боку суахілі.
Народы міджыкенда насяляюць нешырокую паласу ўзьбярэжжа Кеніі, паўднёвага Самалі і паўночнай Танзаніі. На сярэдзіну 1990-х ацэначная колькасьць складала ~ 1 — 1,3 млн чал.
Большасьць міджыкенда зьяўляюцца мусульманамі-сунітамі; акрамя пратэстантаў і каталікоў, сустракаюцца таксама прыхільнікі традыцыйных культаў.
З прычыны засухі і голаду напрыканцы XIX стагодзьдзя міджыкенда з маланаселеных абшараў у ваколіцах Мамбасы і Малінді перамясьціліся на сваё цяперашняе месцазнаходжаньне. Арэал іхняга зьяўленьня невядомы. Уласныя міты народаў міджыкенда паведамляюць пра паходжаньне з краіны Шунгвая на тэрыторыі сучаснай Самалі, аднак ейнае існаваньне гістарычна не пацьверджанае.
Да 1940-х рокаў міджыкенда жылі ва ўмацаваных вёсках у гаёх кая. Цяпер гэтыя мясьціны лічацца сядзібамі іхніх продкаў. У 2008 року лясы ўнесеныя ў сьпіс сусьветнай спадчыны ЮНЭСКО.
Літаратура
рэдагаваць- Народы мира. Историко-этнографический справочник (рас.). — М.: 1988.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Міджыкенда — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў