Мангін
Мангін, Манген — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Мангін лац. Mangin / Manhin | |
| Mannikin | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Manno + Ginn Manno + суфікс -кін (-kin) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Манген |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Мангін» | |
Паходжаньне
рэдагавацьМанікін (Mannikin) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) паходзіць ад гоцкага manna[2], германскага man 'чалавек'[3], а аснова -гін- (-ген-, -кін-) (імёны ліцьвінаў Гендрута, Кімунд, Менгін; германскія імёны Genedrudis, Ginmund, Mennigen) — ад гоцкага gin- 'пачатак'[4] (гоцкае *ginnan, германскае *gennan 'пачынаць'[5]). Апроч таго, у германскіх імёнах адзначаецца суфікс-пашыральнік -кін (-кен)[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: homines… Monginowicz (10 ліпеня 1463 — 12 ліпеня 1467 году)[7]; homines… Monginowicz Jurgis (8 красавіка 1478 году)[8]; Malcher Mągin (1667 год)[9]; Antoni Mongin (10 лютага 1779 году)[10]; Jan Mongin[11], Maciej Mongin[12], Mongin Jerzy z Stankun[13] (11 лютага 1784 году); JMM panów… Mągina… JM pana Mągina (1784 год)[14]; Józef Mongin (7 лютага 1785 году)[15]; Andrzej Mongin (9 лютага 1785 году)[16]; Wincenty Mongin[17], Jerzy Mągien[18], Michał Mongin, Wincenty Mongin[19] (6 лютага 1786 году); Józef Mongin, strażn. pow. kow. (18 жніўня 1788 году)[20]; Jan Mongin, Joachim Mongin, Joachim Mongin[21], Joachim Mongin… Wincenty Mongin[22], Józef Mągień[23], Józef Mongin, komornik pow. kow.[24] (10 лютага 1791 году).
Носьбіты
рэдагавацьМангіны гербаў Габданк і Яліта — літоўскі шляхецкі род зь Віленскага павету[25], які меў уладаньні на Жамойці
Монгіны (Mongin) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[26].
Багдановічы-Монгіны — літоўскі шляхецкі род[27].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 355.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ G // Köbler G. Gotisches Wörterbuch. 4. Aufl, 2014.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 356.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 283.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 361.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 4. — Warszawa, 2015. S. 191.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 290.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 366.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 367.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 378.
- ^ Komosa Ł. A. Dekanat wiłkomierski w 1784 r. w świetle opisów parafii. — Białystok, 2013. S. 158, 162—162.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 387.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 402.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 415.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 422.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 423.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 435.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 475.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 480.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 486.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 490.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 668.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 357.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на М, Згуртаваньне беларускай шляхты