Лідзія Ржэцкая

беларуская савецкая акторка

Ржэцкая Лідзія Іванаўна (5 (17) красавіка 1899, Менск, Расейская імпэрыя — 24 кастрычніка 1977, Менск, БССР) — беларуская акторка тэатру і кіно.

Ржэцкая Лідзія Іванаўна
Bel Convert-Rzheckaya.jpg
Дата нараджэньня 17 красавіка 1899
Месца нараджэньня Сьцяг Расейскай імпэрыі Менск
Дата сьмерці 24 кастрычніка 1977 (78 гадоў)
Месца сьмерці Сьцяг Беларускай Савецкай Сацыялістычнай Рэспублікі Менск
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак акторка
Месца працы
Гады дзейнасьці 1916—1977
Дзеці Тацяна Аляксеева[d] і Валянціна Леанідаўна Рахленка[d]
Узнагароды Сталінская прэмія трэцяй ступені (1952), Ордэн Леніна, Ордэн Кастрычніцкай рэвалюцыі, (1974), два ордэны Чырвонага Сцяга (1940, 1948)
IMDb ID nm6720035

ЖыцьцяпісРэдагаваць

Творчая дзейнасьць акторкі пачалася ў 1916 годзе. З 1920 года — у трупе Беларускага тэатра імя Янкі Купалы (Менск).

Званьне Народная акторка БССР атрымала ў 1944 годзе, Народная акторка СССР у 1955 годзе.

Памёрла ў Менску 24 катрычніка 1977 года. Пахаваная ў Менску на Ўсходніх могілках.

Тэатральныя работыРэдагаваць

Выканаўца драматычных, вострахарактарных і камедыйных роляў:

  • цёця Каця («Хто сьмяецца апошнім» Кандрата Крапівы),
  • Сцепаніда («Гібель ваўка» Эдуарда Самуйлёнка),
  • Аўдоцця Захараўна («Пяюць жаўрукі» Кандрата Крапівы, Дзяржаўная прэмія СССР, 1952 год),
  • Альжбэта («Паўлінка» Янкі Купалы),
  • Каспарыха («Салавей» Зьмітрака Бядулі),
  • Шаблова, Мурзавецкая («Позьняе каханне», «Ваўкі і авечкі» Аляксандра Астроўскага),
  • Марфа («Завіруха» Леонова)

Вонкавыя спасылкіРэдагаваць