Лідзія Ржэцкая
беларуская савецкая акторка
Ржэцкая Лідзія Іванаўна (5 (17) красавіка 1899, Менск, Расейская імпэрыя — 24 кастрычніка 1977, Менск, БССР) — беларуская акторка тэатру і кіно.
Ржэцкая Лідзія Іванаўна | |
![]() | |
Дата нараджэньня | 17 красавіка 1899 |
---|---|
Месца нараджэньня | ![]() |
Дата сьмерці | 24 кастрычніка 1977 (78 гадоў) |
Месца сьмерці | ![]() |
Месца пахаваньня | |
Месца вучобы | |
Занятак | акторка |
Месца працы | |
Гады дзейнасьці | 1916—1977 |
Дзеці | Тацяна Аляксеева[d] і Валянціна Леанідаўна Рахленка[d] |
Узнагароды | Сталінская прэмія трэцяй ступені (1952), Ордэн Леніна, Ордэн Кастрычніцкай рэвалюцыі, (1974), два ордэны Чырвонага Сцяга (1940, 1948) |
IMDb | ID nm6720035 |
ЖыцьцяпісРэдагаваць
Творчая дзейнасьць акторкі пачалася ў 1916 годзе. З 1920 года — у трупе Беларускага тэатра імя Янкі Купалы (Менск).
Званьне Народная акторка БССР атрымала ў 1944 годзе, Народная акторка СССР у 1955 годзе.
Памёрла ў Менску 24 катрычніка 1977 года. Пахаваная ў Менску на Ўсходніх могілках.
Тэатральныя работыРэдагаваць
Выканаўца драматычных, вострахарактарных і камедыйных роляў:
- цёця Каця («Хто сьмяецца апошнім» Кандрата Крапівы),
- Сцепаніда («Гібель ваўка» Эдуарда Самуйлёнка),
- Аўдоцця Захараўна («Пяюць жаўрукі» Кандрата Крапівы, Дзяржаўная прэмія СССР, 1952 год),
- Альжбэта («Паўлінка» Янкі Купалы),
- Каспарыха («Салавей» Зьмітрака Бядулі),
- Шаблова, Мурзавецкая («Позьняе каханне», «Ваўкі і авечкі» Аляксандра Астроўскага),
- Марфа («Завіруха» Леонова)
Вонкавыя спасылкіРэдагаваць
- [1] (рас.)