Лідзія Ржэцкая

Ржэцкая Лідзія Іванаўна
	Ржэцкая Лідзія Іванаўна
Дата нараджэньня	17 красавіка 1899
Месца нараджэньня	Менск
Дата сьмерці	24 кастрычніка 1977 (78 гадоў)
Месца сьмерці	Менск
Месца пахаваньня	Усходнія могілкі;
Месца вучобы	Марыінская жаночая гімназія[d];
Занятак	акторка
Месца працы	Нацыянальны акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы; Першае таварыства беларускае драмы і камэдыі;
Гады дзейнасьці	1916—1977
Дзеці	Тацяна Аляксеева[d] і Валянціна Леанідаўна Рахленка[d]
Узнагароды	Сталінская прэмія трэцяй ступені (1952), Ордэн Леніна, Ордэн Кастрычніцкай рэвалюцыі, (1974), два ордэны Чырвонага Сцяга (1940, 1948)
IMDb	ID nm6720035
	Ржэцкая Лідзія Іванаўна ў Вікісховішчы

Ржэцкая Лідзія Іванаўна (5 (17) красавіка 1899, Менск, Расейская імпэрыя — 24 кастрычніка 1977, Менск, БССР) — беларуская акторка тэатру і кіно.

ЖыцьцяпісРэдагаваць

Творчая дзейнасьць акторкі пачалася ў 1916 годзе. З 1920 года — у трупе Беларускага тэатра імя Янкі Купалы (Менск).

Званьне Народная акторка БССР атрымала ў 1944 годзе, Народная акторка СССР у 1955 годзе.

Памёрла ў Менску 24 катрычніка 1977 года. Пахаваная ў Менску на Ўсходніх могілках.

Выканаўца драматычных, вострахарактарных і камедыйных роляў:

цёця Каця («Хто сьмяецца апошнім» Кандрата Крапівы),
Сцепаніда («Гібель ваўка» Эдуарда Самуйлёнка),
Аўдоцця Захараўна («Пяюць жаўрукі» Кандрата Крапівы, Дзяржаўная прэмія СССР, 1952 год),
Альжбэта («Паўлінка» Янкі Купалы),
Каспарыха («Салавей» Зьмітрака Бядулі),
Шаблова, Мурзавецкая («Позьняе каханне», «Ваўкі і авечкі» Аляксандра Астроўскага),
Марфа («Завіруха» Леонова)