Любоў Румянцава

Любо́ў Румя́нцава (у дзявоцтве Чарнавол; 18 красавіка 1943, Пяцігорск, Стаўрапольскі край, РСФСР — 18 лістапада 2020) — беларуская акторка. Заслужаны артыст БССР (1978).

Любоў Румянцава
па-беларуску: Любоў Рыгораўна Румянцава
Дата нараджэньня	18 красавіка 1943(1943-04-18)
Месца нараджэньня	Пяцігорск, Стаўрапольскі край, РСФСР, СССР
Дата сьмерці	18 лістапада 2020(2020-11-18) (77 гадоў)
Месца сьмерці	Менск, Беларусь
Месца вучобы	Расейскі ўнівэрсытэт тэатральнага мастацтва[d] (1964)
Занятак	акторка
Месца працы	Маскоўскі драматычны тэатр на Малай Броннай[d] Беларусьфільм Тэатр-студыя кінаакцёра Нацыянальнай кінастудыі «Беларусьфільм»[d]
Узнагароды	нагрудны знак «За ўнёсак у разьвіцьцё культуры Беларусі»[d] (2000) мэдаль „За выдатныя заслугі ў беларускім кінэматографе“[d] (2000) юбілейны знак „Фэдэрацыя прафсаюзаў Беларусі: 100 гадоў прафсаюзнаму руху“[d] (2004)
IMDb	ID nm0750183

Жыцьцяпіс

Скончыла ў 1964 годзе Маскоўскі дзяржаўны інстытут тэатральнага мастацтва імя А. Луначарскага. З 1964 году ў Маскоўскім драматычным тэатры на Малой Броннай. З 1966 году на кінастудыі «Беларусьфільм» (з 1981 году ў Тэатры-студыі кінаактора).

Творчасьць

Выканаўца лірыка-драматычных і драматычных роляў. Ёй былі ўласьцівы выразная плястыка, экспрэсыўнасьць, уменьне выявіць духоўную сутнасьць пэрсанажу. Сярод тэатральных роляў: Наташа («Сам-насам з усімі» А. Гельмана), Жанчына ў п’есе «Чалавечы голас» Ж. Както, Красавіна, Домна Панцялеўна ў п’есах «Жаніцьба Бальзамінава», «Таленты і паклоннікі» А. Астроўскага, Гертруда ў «Гамлеце» У. Шэксьпіра, Філумена («Філумена Мартурана» Э. Дэ Філіпа) і інш.

Здымалася ў кіно з 1959 году. Яе галоўная роля ў фільме «Альпійская баляда», зьнятым у 1965 годзе на кінастудыі «Беларусьфільм», прынесла актрысе ўсесаюзную і сусьветную вядомасьць, любоў і прызнаньне гледачоў.

Фільмаграфія

• 1959 — Калыханка, Аўрыка, дачка архівіста (галоўная роля)
• 1965 — Альпійская баляда, Джулія Навэлі, былая вязьніца канцлягеру
• 1967 — Жыціе і ўзнясеньне Юрася Братчыка, Марына Крывіц, блудніца, таемна зьмененая ў апостала Іаана
• 1968 — Прыгодны да нестраявой, Лена Каралёва, старшына разьведроты
• 1970 — Руіны страляюць…, пакаёўка гаўляйтара Кубэ
• 1971 — Дарога на Рубэцаль, Людміла Чарнова («Чарныш»), партызанка (галоўная роля)
• 1971 — Бацька, Ніна, складная
• 1971 — Аннычка, Ганна Кмець (Аннычка), гуцулка, дачка пана Кмеця (галоўная роля)
• 1971 — Міравы хлопец, Дэлія Ўэйд, перакладчык Логінава
• 1971 — Учора, сёньня і заўжды
• 1973 — Быць чалавекам
• 1971 — Ясь і Яніна, Ганна, жонка заатэхніка Адама
• 1974 — Вялікі ўтаймавальнік
• 1975 — Надзейны чалавек
• 1976 — Я — Вадалаз 2, Ганна Сайко
• 1976 — Марынка, Янка і таямніцы каралеўскага замку, прынцэса Віктуся і прынцэса Катуся
• 1976 — Нядзельная ноч, урач
• 1977 — Вянок санэтаў, выканаўца ролі ў спэктаклі «Тры сястры»
• 1977 — У профіль і анфас (навэла «Берагі»), Мар’я
• 1978 — Расклад на пасьлязаўтра, маці дзесяціклясьніка фізыка-матэматычнай школы Віктара Кавалева
• 1979 — Дзіўныя прыгоды Дзяніса Караблёва, Сланова, маці Мішы
• 1980 — Вялікая — малая вайна, Соф’я Аляксееўна
• 1982 — З ката ўсё і пачалося…, Уладзімераўна, школьны настаўнік
• 1983 — Раптоўны выкід, Люба
• 1983 — Наш бронецягнік, эпізод
• 1985 — Сяброў не выбіраюць, Варвара Міхайлаўна
• 1989 — Пад прыступкамі, Люіза Пракопаўна
• 1991 — Справа Сухаво-Кабыліна, эпізод
• 1992 — Мы едзем у Амэрыку, мама
• 1992 — На цябе спадзяюся, цёця-мама
• 1992 — Без доказаў
• 1996 — Зь пекла ў пекла, эпізод
• 1996 — Птушкі без гнёздаў, пані Крычэўская, жонка прэзыдэнта
• 1997 — Мытар, эпізод
• 1998 — Кантракт са сьмерцю, жонка прафэсара Ігнатоўскага
• 1998 — Зала чаканьня, тэлесэрыял, Тацьцяна Цярэнцьеўна
• 1999 — Рэйнджар з атамнай зоны, эпізод
• 1999 — Прыхільнік, адвакат
• 2002 — Закон, дырэктар музэю
• 2002 — Каменская 2, маці Ўланава
• 2003 — Вакзал, правадніца
• 2003 — Акупацыя. Містэрыі, Барбара
• 2005 — Пакліканьне, памочнік рэжысэра
• 2005 — Нядзеля ў жаночай лазьні, Зоя Іванаўна
• 2005 — Дунечка, акторка тэатра
• 2005 — Тры талеры, тэлесэрыял. Арына Леанідаўна
• 2008 — Насланьнё, цёця Шура, канс’ержка
• 2009 — Вольф Месінг: які бачыў скрозь час, Раіса Андрэеўна
• 2009 — Жураў, тэлесэрыял, Соф’я Міхайлаўна, маці Натальлі Феафанавай
• 2009 — Крах фаварыта, Лілія Іванаўна
• 2009 — Тэрарыстка Іванова, Марыя Антонаўна
• 2010 — Вока за вока, эпізод
• 2010 — Варажба пры свечках, сакратар Рамадзіна
• 2012 — Выпрабаваньне вернасьцю, Люба
• 2012 — Прымета на шчасьце, цёця Надзя
• 2013 — Сьледчы Протасаў, Алена Андрэеўна Янсэн

Агучваньне

• 1987 — Ладзьдзя роспачы

Узнагароды

• Дыплём «За найлепшае выкананьне жаночай ролі» ў фільме «Альпійская баляда» на фэстывалі «Прыбалтыйская вясна» (1966);
• Мэдаль «За працоўную доблесьць» Прэзыдыюму Вярхоўнага Савета СССР (29.07.1971);
• Нагрудны знак «Выдатнік культурнага шэфства над Узброенымі Сіламі СССР» за шматгадовую актыўную дапамогу камандзірам і паліторганам у камуністычным выхаваньні савецкіх воінаў ад ЦК прафсаюзу працаўнікоў культуры (20.02.1978);
• Стыпэндыят Адмысловага фонду Прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь па падтрымцы творчай інтэлігенцыі (пасьля 40) (1995);
• «За найлепшую жаночую ролю» ў спэктаклі «Таленты і прыхільнікі» (Домна Панцялееўна) — «Маладзечанская сакавіца-1997»;
• «Найлепшая жаночая роля» ў спэктаклі «Філумэна Мартурана» на VI Міжнародным кінафэстывалі краінаў садружнасьці незалежных дзяржаваў і Балтыі «Лістапад-1999»;
• Ганаровы знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За значны асабісты ўнёсак у разьвіцьцё беларускай культуры» (2000 г.);
• Мэдаль «За выдатныя заслугі ў Беларускім кінэматографе» Беларускага саюзу кінэматаграфістаў (2000);
• Мэдаль «100 гадоў прафсаюзнаму руху Беларусі» (2004).
• Ордэн Францыска Скарыны — за высокі прафэсіяналізм, шматгадовую плённую працу ў сфэры культуры (2008)

Літаратура

• Мядзведзева В. А. // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т.. — Мн.: 2001 Т. 13: Праміле — Рэлаксін. — С. Румянцава Любоў Рыгораўна.