Люберцішкі
Люберцішкі, Ліберцішкі (лет. Liubartiškės) — вёска ў Летуве, каля ракі Вопсы. Уваходзяць у склад Бутрыманцкага староства Аліцкага раёну Аліцкага павету.
| Люберцішкі лац. Lubierciški | |
| лет. Liubartiškės | |
| Краіна: | Летува |
| Павет: | Аліцкі |
| Раён: | Аліцкі |
| Насельніцтва: |
|
| Часавы пас: | UTC+2 |
| летні час: | UTC+3 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°29′10″ пн. ш. 24°21′11″ у. д. / 54.48611° пн. ш. 24.35306° у. д.Каардынаты: 54°29′10″ пн. ш. 24°21′11″ у. д. / 54.48611° пн. ш. 24.35306° у. д. |
Люберцішкі на мапе Летувы   Люберцішкі | |
Назва
рэдагавацьГерманскае паходжаньне імя Любарт (Lubart, Lubert) сьцьвяржаецца ў этымалягічным слоўніку старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзеным Польскай акадэміяй навук[1].
Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная „лінія Сафарэвіча“ (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1905 год — 7 чалавек у фальварку Люберцішках і 7 чалавек у засьценку Ліберцішках[5]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 159.
- ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
- ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
- ^ Виленская губерния: полный список населенных мест со статистическими данными о каждом поселении. — Вильна, 1905. С. 311.