Луконіца (рака)
Луко́ніца — рака ў Беларусі, левы прыток ракі Шчары (басэйн Нёману). Цячэ ў Слонімскім, Зэльвенскім і Мастоўскім раёнах Гарадзенскай вобласьці. Даўжыня 32 км. Плошча вадазбору 195 км². Выдатак вады ў вусьці 1,1 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 2‰.
| Луконіца лац. Łukonica | |
| Агульныя зьвесткі | |
|---|---|
| Выток | каля в. Плаўскіх |
| Вусьце | Шчара |
| Краіны басэйну | Беларусь |
| Вобласьці | Гарадзенская вобласьць |
| Даўжыня | 32 км |
| Сярэднегадавы сьцёк | 1,1 м³/с |
| Плошча басэйну | 195 км² |
| Нахіл воднай паверхні | 2 ‰ |
На рацэ стаіць гістарычнае мястэчка Луконіца.
Пачынаецца на паўднёвым захадзе ад вёскі Плаўскіх Слонімскага раёну, цячэ ў межах Слонімскага ўзвышша, упадае ў Шчару на поўнач ад вёскі Дубраўкі Мастоўскага раёну. Ёсьць невялікія прытокі (левыя), у нізоўі прымае сьцёк з мэліярацыйных каналаў.
Даліна выразная, трапэцападобная, у верхняй і ніжняй плыні вузкая, зьвілістая, шырынёй 200—900 м. Абалона забалочаная, вузкая, яе шырыня 100—500 м. Рэчышча ў верхняй плыні зьвілістае, на працягу 15 км каналізаванае: за 1 км на поўдзень ад вёскі Ярнева ўгару плыньню (1,5 км) і ад вёскі Пруду да вусьця (13,5 км). Берагі стромкія і абрывістыя. Схілы спадзістыя і мерна стромкія, парэзаныя далінамі прытокаў і ярамі[1].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Блакітная кніга Беларусі. Энцыкл. — Мн.: 1994. С. 228.
Літаратура
рэдагаваць- Блакітная кніга Беларусі: энцыкл / Рэдкал.: Н. А. Дзісько, М. М. Курловіч, Я. В. Малашэвіч і інш.; Маст. В. Г. Загародні. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — ISBN 5-85700-133-1