Лоўчы вялікі літоўскі

Лоўчы вялікі літоўскі (па-лацінску: venator, praefectus venationum) — ураднік у Вялікім Княстве Літоўскім. Сачыў за лясамі, у якіх паляваў вялікі князь, распараджаўся паляваньнем.

Урад існаваў з 15 стагодзьдзя. З канца 16 стагодзьдзя лоўчы гаспадарскі, пазьней лоўчы вялікі ВКЛ, меў намесьніка — лоўчага дворнага (падлоўчага), З канца 17 стагодзьдзя — ганаровы тытул дзяржаўнага саноўніка бяз пэўных абавязкаў, такое ж становішча займалі й лоўчыя земскія ў паветах.

Лоўчымі вялікімі літоўскімі былі:

Мікалай Радзівіл «Руды»
Юзэф Багуслаў Слушка
Ян Міхал Салагуб

Глядзіце таксама

рэдагаваць

Літаратура

рэдагаваць