Клічнік

знак прыпынку

Клі́чнік (!) — знак прыпынку, які ўказывае на пачуцьці слова, крык і выконвае адасабляльную задачу, ставіцца ў канцы сказу для выражэньня зьдзіўлення, прызыву, моцнага пачуцьця, хваляваньня й таму падобнага.

Клічнік
!
Выява
  * †‡ ! ¡¿ ?   
Зьвесткі
Тып друкарскі знак;
Назва ў Юнікодзе
exclamation mark
Юнікод U+0021
HTML &#33
UTF-16 0x21
URL-код %21
усе сымбалі · лацінка · кірыліца · грэцкія · дыякрытыкі · валюты · дапамога

Эвалюцыя клічніка (зьнізу) й пытальніка (зьверху)

Правілы выкарыстаньня

рэдагаваць

Клічнік ставіцца ў канцы простага й складанага сказаў, якія вымаўляюцца з клічным пачуцьцём:

«Эх, і прывабныя стаяць летнія дзянькі!»

І. Навуменка

Клічнік ставіцца пасьля звароткаў, якія стаяць у пачатку або ў канцы сказа, пасьля выклічнікаў і гукаперайманьняў, што стаяць у пачатку, у сярэдзіне ці ў канцы сказа, калі гэтыя словы вымаўляюцца з клічным пачуцьцём:

«Піліпчык! Нясі зь істопкі, што там ёсьць у нас. Людзям час даўно сьнедаць»

М. Лынькоў

Клічнік ставіцца ў канцы слоў і сказаў, якімі пачуцьцёва перадаюцца прывітаньні, развітаньні, віншаваньні, пажаданьні, заклікі і інш.:

«Усім народам — мір і шчасце!»

— А. Астрэйка

Клічнік можа ставіцца ў дужках для выражэньня пачуцьцёвых адносін да зьместу выказваньня:

«Сцэна (дадатковая), якая падвешана (!) над звычайнай сцэнай, важыць зноў жа ні многа ні мала — сорак пяць тон…»

— А. Васілевіч

У гішпанскай мове таксама выкарыстоўваецца перавернуты клічнік (¡, U+00A1), які ставіцца ў пачатку сказу ў дадатак да звычайнага клічніка ў канцы.

У матэматыцы клічнікам пазначаецца фактарыял:

 

ці субфактарыял:

 

 

Два клічнікі пазначаюць падвойны фактарыял:

 

здабытак заканчваецца адзінкай для няцотных і двойкай для цотных лікаў.

Квантар існаваньня ў спалучэньні з клічнікам ( ) азначае «існуе й адзіны».

Таксама ў матэматычнай лёгіцы і ў запісе рашэньняў і доказаў выкарыстоўваецца патройны клічнік !!!, які пазначае «супярэчнасьць».

Спалучэньне сымбаляў «?!» чытаецца, як «трэба даказаць».

Глядзіце таксама

рэдагаваць