Кашада́ры (па-летувіску: Kaišiadorys) — горад у Цэнтральнай Летуве, у Ковенскім павеце, зьяўляецца адміністрацыйным цэнтрам Кашадарскага раёну. Горад знаходзіцца паміж Вільняй і Коўнам. Праз Кашадары цякуць Нёман і Вілія. Колькасьць насельніцтва гораду налічвае каля 10 тыс. чалавек. Кашадары адносяцца да этнаграфічнага рэгіёну Аўкштота.

Кашадары
лет. Kaišiadorys
Кашадары
Герб Кашадараў
Першыя згадкі: 1590
Горад з: 1946
Краіна: Летува
Павет: Ковенскі
Плошча: 11 км²
Вышыня: 73 м н. у. м.
Насельніцтва (2018)
колькасьць: 7644 чал.
шчыльнасьць: 694,91 чал./км²
Часавы пас: UTC+2
летні час: UTC+3
Паштовы індэкс: LT-56001
Геаграфічныя каардынаты: 54°51′0″ пн. ш. 24°27′0″ у. д. / 54.85° пн. ш. 24.45° у. д. / 54.85; 24.45Каардынаты: 54°51′0″ пн. ш. 24°27′0″ у. д. / 54.85° пн. ш. 24.45° у. д. / 54.85; 24.45
Кашадары на мапе Летувы
Кашадары
Кашадары
Кашадары
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
http://www.kaisiadorys.lt/

Недалёка ад гораду знаходзіцца Летувіскі інстытут вэтэрынарыі.

Гісторыя

рэдагаваць

Назва гораду паходзіць ад імя татарына Кайшадара, які жыў тут у XVI стагодзьдзі. Але летувісы прыдумалі легенду, што горад атрымаў назву ў XІХ стагодзьдзі, калі тут будавалі чыгунку. Мясцовыя непісьменныя жамойты ўвесь час падыходзілі да будовы і пыталі: «ką čia daro?», што азначае «што тут адбываецца?».

Упершыню паселішча ўзгадваецца ў 1590 годзе. У першай палове ХІХ стагодзьдзя маёнтак Кашадары належаў сям’і Раемэраў. У 1860-х гадах маёнтак перайшоў да лекара Раемэраў — Яцкевіча. У 1866 годзе тут жыло 29 жыхароў. Разьвіцьцё паселішча атрымала пасьля пабудовы чыгуначнай станцыі на лініі Вільня — Коўна. Потым тут прайшла лінія на Шаўлі. Падчас Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе горад быў заняты нямецкімі войскамі. Пасьля 1918 году горад апынуўся ў Польшчы. У верасьні 1939 году ў горад увайшлі савецкія войскі. Да дабравольнага ўваходу Летувы ў склад СССР горад належыў БССР. З 1941 да 1944 году Кашадары былі акупаваныя нямецкімі войскамі.[1]