Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла (Шклоў)
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
| |
Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла
| |
Краіна | Беларусь |
Места | Шклоў |
Каардынаты | 54°11′48″ пн. ш. 30°18′04″ у. д. / 54.19667° пн. ш. 30.30111° у. д.Каардынаты: 54°11′48″ пн. ш. 30°18′04″ у. д. / 54.19667° пн. ш. 30.30111° у. д. |
Канфэсія | Каталіцкая царква |
Эпархія | Менска-Магілёўская архідыяцэзія |
Архітэктурны стыль | клясыцызм |
Першае згадваньне | 1849 |
Статус | Ахоўная зона |
Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла | |
Касьцёл Сьвятых Апосталаў Пятра і Паўла на Вікісховішчы |
Касьцёл Сьвяты́х Апо́сталаў Пятра́ і Па́ўла — помнік архітэктуры XIX стагодзьдзя ў Шклове. Знаходзіцца на гістарычнай Касьцельнай вуліцы[a]. Дзее. Твор архітэктуры клясыцызму. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьПершы касьцёл у Шклове збудавалі ў XVI ст. У XVII ст. у Старым Месьце збудавалі мураваныя касьцёл і кляштар дамініканаў, якія часам[1] памылкова атаясамлваюць з захаваным да нашага часу касьцёлам.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьПа першым падзеле Рэчы Паспалітай (1772 год), калі Шклоў апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, у 1780 годзе на падмурку старога тэатра ў Новым Месьце збудавалі драўляны касьцёл.
У 1849 годзе замест драўлянага збудавалі мураваны касьцёл. 10 верасьня 1863 году ў касьцёле адбыўся пажар, які пашкодзіў бакавы прастол і некаторыя касьцельныя рэчы. У пачатку XX ст. у касьцёле праводзіўся рамонт.
Найноўшы час
рэдагавацьУ 1930-я гады савецкія ўлады закрылі касьцёл і прыстасавалі яго пад кінатэатар.
У 1994 годзе ў Шклове аднавілася каталіцкая парафія. 20 верасьня 1999 году кардынал Казімер Сьвёнтак асьвяціў адноўлены касьцёл.
Архітэктура
рэдагавацьПомнік архітэктуры клясыцызму з рысамі нэаготыкі. Гэта 3-нэфавая базыліка з закругленай алтарнай часткай, накрытая 2-схільным дахам. Роўны франтальны фасад завяршаецца 2-гранным шчытом. Над фасадам узвышаюцца здвоеныя гранёныя пілёны. Над уваходным прастакутным праёмам месьціцца стральчаты праём-трыфорыюм. Бакавыя фасады падзяляюцца пілястрамі і прастакутнымі аконнымі праёмамі, апярэзваюцца тонкапрафіляваным карнізам.
Усярэдзіне заля перакрываецца роўнай стольлю і падзяляецца 4 слупамі на 3 нэфы. У бакавых нэфах з бакоў вылучаюцца закрысьціі. Алтарная сьцяна мела наверсе круглую люкарну і 2-калённы алтар. Інтэр’ер аздаблялі скульптурныя пано «Крыжовы шлях Хрыста», на хорах месьціўся арган.
Галерэя
рэдагавацьГістарычныя здымкі
рэдагаваць-
да 1918 г.
-
А. Вінэр, 1939 г.
-
А. Вінэр, 1939 г.
-
А. Вінэр, 1939 г.
Сучасныя здымкі
рэдагаваць-
Агульны выгляд
-
Галоўны фасад
-
Бакавы фасад
-
З боку апсыды
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Леніна, 126а
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 372.
Літаратура
рэдагаваць- Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьАб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 513Г000568 |