Карнэль Ігнатавіч Пялікша (Пелікша) (1823 в.Сталавічы12 ліпеня (12 сакавіка?) 1872) — адзін з кіраўнікоў паўстаньня 1863-1864 гадоў.

Карнэль Пялікша

Біяграфія

рэдагаваць

Навучаўся ў Слуцку, пасьля ў дваранскім унівэрсытэце ў Вільні. Меў маёнтак ў Горках каля Менску, дзе захоўваў багатую бібліятэку. Заснаваў тамака школу і шпіталь.

Пад час паўстаньня зь вясны да восені 1863 — цывільны начальнік Менскага ваяводзтва. Са згоды Кастуся Каліноўскага пасьля зьёхаў за мяжу. Царскімі ўладамі завочна прысуджаны да сьмерці. Маёнтак і ўласнасьць канфіскаваная.

Жыў у Францыі, Італіі, Румыніі, Галіцыі.

У 1872 падараваў музэю князёў Любамірскіх у Львове габэлен Карэліцкай мануфактуры 18 стагодзьдзя «Бітва пад Славечна», якая цяпер захоўваецца ў гістарычным музэі Львова.

Лічыцца, што яго вобраз скарыстаў Крашэўскі ў сваёй аповесьці «Дзівакі» 1853.

Ушанаваньне памяці

рэдагаваць

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць