Карл Попэр

аўстрыйска-брытанскі філёзаф

Карл Раймунд Попэр (па-нямецку: Karl Popper; 28 ліпеня 1902 — 17 верасьня 1994) — аўстрыйскі філёзаф. Шляхецкі чын Вялікабрытаніі.

Карл Попэр
па-нямецку: Karl Raimund Popper
Імя пры нараджэньні па-нямецку: Karl Raimund Popper
Дата нараджэньня 28 ліпеня 1902(1902-07-28)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня
Дата сьмерці 17 верасьня 1994(1994-09-17)[1][2][3][…] (92 гады)
Месца сьмерці
Кірунак лібэралізм
Значныя ідэі The Logic of Scientific Discovery[d][5], The Open Society and Its Enemies[d][5][7], The Poverty of Historicism[d][5][7], Conjectures and Refutations[d][8], Objective Knowledge[d][9], Unended Quest[d][9] і The Self and Its Brain[d][9]
Аказалі ўплыў Сакрат, Lycophron[d], Арыстотэль, Рэнэ Дэкарт, Артур Шапэнгаўэр, Jakob Friedrich Fries[d], Георг Вільгельм Фрыдрых Гэгель, Сёрэн Абю К’еркегор, Альбэрт Айнштайн[9], Венскі гурток[d] і Hans Vaihinger[d][10][11]
Вучні W. W. Bartley III[d], Імрэ Лакаташ[d], Томас Кун[d], Paul Feyerabend[d], Hubert Kiesewetter[d], David William Miller[d], John W. N. Watkins[d], Joseph Agassi[d] і Alan Musgrave[d]

Зрабіў значны ўнёсак у філязофію, філязофію навукі. Прапанаваў тлумачэньне мэханізму разьвіцьця навукі праз дэдукцыйнае абвяржэньне.

Літаратура

рэдагаваць
  • Краснова В. В. Попер Карл Раймунд // БЭ. — Мн.: 2001 Т. 12. — С. 510.
  • Ермаков, В. С. Справочник по истории философии: хронолог. персонифицир. — СПб., 2003. — С. 329.