Сёрэн Абю К’еркегор

Сёрэн Абю К’еркегор[3], таксама Кіркегор[3] (па-дацку: Søren Aabye Kierkegaard, 5 траўня 1813, Капэнгаген — 11 лістапада 1855, Капэнгаген) — дацкі філёзаф, пратэстанцкі тэоляг і пісьменьнік.

Сёрэн Абю К’еркегор
Søren Aabye Kierkegård
Імя пры нараджэньні па-дацку: Søren Aabye Kierkegaard
Дата нараджэньня 5 траўня 1813
Месца нараджэньня Капэнгаген
Дата сьмерці 11 лістапада 1855
Месца сьмерці Капэнгаген
Прычына сьмерці сухоты і паралюш[1]
Месца пахаваньня
Месца вучобы
Занятак філёзаф, тэоляг, паэт, пісьменьнік, навэліст, літаратурны крытык
Навуковая сфэра філязофія
Псэўданімы Victor Eremita[2], A, Judge William, Johannes de silentio, Constantine Constantius, Young Man, Vigilius Haufniensis[2], Nicolaus Notabene[2], Hilarius Bookbinder, Johannes Climacus[2], Inter et Inter, H.H., Anti-Climacus[2], B, Johannes de Silentio[2], Constantin Constantius[2] і P. CH. Kierkegaard[2]
Папярэднік Арыстотэль, Аўгустын, Іаган Георг Гаман[d], Готгальд Эфраім Лесінг[d], Мартын Лютэр, Фрыдрых Вільгельм Ёзэф фон Шэлінг, Георг Вільгельм Фрыдрых Гэгель, Jacob Peter Mynster[d], Хрысціян Вольф[d] і Імануіл Кант
Жанры памфлет, дэбаты[d], дзёньнік[d] і эсэ
Школа/традыцыя Кантынэнтальная філязофія, папярэднік экзыстэнцыялізму, постмадэрнізму, постструктуралізму, экзыстэнцыйнай псыхалёгіі і інш.
Кірунак экзыстэнцыялізм
Значныя ідэі Альбо-альбо[d], Fear and Trembling[d], The Concept of Anxiety[d], The Book on Adler[d], Christian Discourses[d], Works of Love[d], Sygdommen til døden[d], On the Concept of Irony with Continual Reference to Socrates[d], Stages on Life's Way[d] і Concluding Unscientific Postscript to Philosophical Fragments[d]
Бацька Міхаэль Педэрсэн К’еркегор[d]
Подпіс Выява аўтографу

У супрацьвагу нямецкаму клясычнаму ідэалізму (а дакладней, разьвіцьцю, якое надаў яму Гэгель) настойваў на другаснасьці рацыянальнасьці і першаснасьці чыстага існаваньня (экзыстэнцыі), якое пасьля пэўнага дыялектычнага шляху разьвіцьця асобы павінна знайсьці свой сэнс у веры.

Ірацыяналістычнае разуменьне К'еркегорам ісьціны як высьвечваньня запаветных таямніцаў адзінкавага быцьця самога мысьлячага зьяўлялася адным з складнікаў, якія перадвызначылі зьяўленьне экзыстэнцыялізму[4].

  1. ^ https://biografieonline.it/biografia-kierkegaard
  2. ^ а б в г д е ё ж Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  3. ^ а б БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн.:БелЭн, 1999, С.238.
  4. ^ История зарубежной литературы XX века / Под ред. Л. Г. Михайловой и Я. Н. Засурского. — М.: ТК Велби, 2003. — С. 31. — 544 с.