Зыман
Зыман (Зыгман) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Зыман лац. Zyman | |
| Sieman | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sick + Mann |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Зыгман |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Зыман» | |
Паходжаньне
рэдагавацьСігіман, пазьней Зыгман або Зыман (Sigiman, Siegmann, Sieman) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова сіг- (зыг-, зег-) (імёны ліцьвінаў Зігібут, Зыгел, Жыгімонт; германскія імёны Sigibot, Sigel, Sigimunt) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага sigus 'перамога'[2], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[3], германскага man 'чалавек'[4].
Носьбіты
рэдагавацьЗыманы (Zyman) — літоўскі шляхецкі род[5].
Стамбэрскія Жыманы (Stamberski Żyman) — шляхецкі род Рэчы Паспалітай з Прусіі[6].
На 1906 год існавала вёска Зыгманы ў Рэжыцкім павеце Віцебскай губэрні[7].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1329.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 12. — Warszawa, 1939. S. 346.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 11. — Warszawa, 1938. S. 145.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 331.