Дудан
Дудан, Даўтан — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Дудан лац. Dudan | |
Dudan | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Deuda + суфікс з элемэнтам -н- (-n-) |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Даўтан |
Вытворныя формы | Таўтэн |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Дудан» |
Паходжаньне
рэдагавацьТэўдан, Дэўтан або Дудан (Theudan, Deotan, Dudan) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -тэўд- (-дэўт-, -тыд-) (імёны ліцьвінаў Таўтвід, Таўтывіл, Таўтгерд; германскія імёны Teutwidis, Theudowills, Teutgerdis) паходзіць ад гоцкага þiuda[2], германскага þeudo[3] 'род, народ'[4].
Носьбіты
рэдагавацьДуданы (Dudan) — прыгонныя з ваколіцаў Сьвянцянаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[6].
У 1557 годзе ўпамінаўся маёнтак Даўтанішкі-Лігікоўшчызна (Кісялішкі) каля Бірштанаў[7].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1414.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 209.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 34.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 23.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 175.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 23? 247.