Джаваньні Бакачча

(Перанакіравана з «Джавані Бакачча»)

Джаваньні Бакачча (па-італьянску: Giovanni Boccaccio; 16 чэрвеня 131321 сьнежня 1375) — італьянскі паэт і празаік, яскравы прадстаўнік гуманізму Раньняга Адраджэньня. Пазашлюбны сын флярэнтынскага купца. Дзяцінства правёў у Флярэнцыі, потым вывучаў права і гандаль у Нэапалі. Пасьля навучаньня вярнуўся ў Флярэнцыю. Сябраваў з Пэтраркам. Быў вялікім знаўцам клясыкі, перш за ўсё Тацыта і Тытуса Лівіюса. Пачаў пісаць вершы і паэмы для арыстакратычнай публікі каралеўскага двара, якія зрабілі яго вядомым паэтам.

Джаваньні Бакачча
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 1313[1][2][3][…]
Памёр 21 сьнежня 1375[5][2][6][…]
Пахаваны
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці навэліст, паэт, дыплямат, перакладнік, біёграф, мітограф, пісьменьнік
Гады творчасьці 1323[8]1373[8]
Мова італьянская мова[9] і лацінская мова[6]
Джаваньні Бакачча.
Genealogia deorum gentilium, 1532.

Бібліяграфія

рэдагаваць
  • Il Filocolo (1336—1338)
  • Il Filostrato (1335)
  • Teseida (1339—1341)
  • Commedia delle ninfe fiorentine (1341—1342)
  • L’amorosa visione (1342)
  • Elegia di Madonna Fiammetta (1343—1344)
  • Дэкамэрон (Decameron) (1349—1352, 1370—1371)
  • Il trattatello in laude di Dante (1357)

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць