Джаваньні Бакачча

Джаваньні Бакачча (па-італьянску: Giovanni Boccaccio) (16 чэрвеня 1313 – 21 сьнежня 1375) — італьянскі паэт і празаік, яскравы прадстаўнік гуманізму Раньняга Адраджэньня. Пазашлюбны сын флярэнтынскага купца. Дзяцінства правёў у Флярэнцыі, потым вывучаў права і гандаль у Нэапалі. Пасьля навучаньня вярнуўся ў Флярэнцыю. Сябраваў з Пэтраркам. Быў вялікім знаўцам клясыкі, перш за ўсё Тацыта і Тыта Лівія. Пачаў пісаць вершы і паэмы для арыстакратычнай публікі каралеўскага двара, якія зрабілі яго вядомым паэтам.

Джаваньні Бакачча

Genealogia deorum gentilium, 1532

Бібліяграфія

• Il Filocolo (1336-1338)
• Il Filostrato (1335)
• Teseida (1339-41)
• Commedia delle ninfe fiorentine (1341-1342)
• L'amorosa visione (1342)
• Elegia di Madonna Fiammetta (1343-1344)
• Дэкамэрон (Decameron) 1349 – 1352, 1370 – 1371
• Il trattatello in laude di Dante (1357)

Вонкавыя спасылкі

Джаваньні Бакачча — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў