Дармонт
Дармонт — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча До́рмант.
| Дармонт лац. Darmont | |
| Dormund | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Torro + Mont |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Дармонт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьДармунд, Дормунд або Тормунд (Darmundus, Dormundus[1][2], Tormund[3][4], Þormundr[5]) — імя германскага паходжаньня[6]. Іменная аснова -тор- (-тар-, -дар-) (імёны ліцьвінаў Тарут, Тарвід, Турвін; германскія імёны Tarut, Torvid, Thurwine) паходзіць ад гоцкага thaur > thoris 'волат, асілак'[7], а аснова -мунд- (-мунт-, -монт-) (імёны ліцьвінаў Монтгерд, Валімонт, Жыгімонт; германскія імёны Mundgerd, Walmont, Sigimunt) — ад германскага *mundô 'рука, абарона, крэўнасьць'[8] або гоцкага munds 'моц розуму, імкненьне', mundrs 'гарлівы, палкі'[9].
Германскі характар літоўскіх імёнаў з асновай -монт- (-мант-) — як і запазычаньне самой асновы з германскіх моваў — сьцьвердзілі францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн[10] і амэрыканскі лінгвіст Альфрэд Зэн[11].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: wielmożnych ichm. panów Jana Dormonta y Eufrozyny z Gruszewskich Siwickich… Janowi Dormontowi y Eufrozynie z Grużewskich Siwickim (13 лістапада 1764 году)[12].
Носбіты
рэдагаваць- Мікалай Дормант Савіцкі[a] († 1630) — рэлігійны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага, архідыякан беларускі[13]
На памежжы гістарычных Меншчыны і Ашмяншчыны існуе вёска Дармантова.
Глядзіце таксама
рэдагавацьЗаўвагі
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Inquisitionum Ad Capellam Domini Regis Retornatarum, Quae in Publicis Archivis Scotiae Adhuc Servantur, Abbreviatio. Vol. 3, 1816. P. 35, 59.
- ^ The Register of the Great Seal of Scotland, A.D. 1424—1513. — Edinburgh, P. 938, 960
- ^ Kruken K., Stemshaug O. Norsk Personnamnleksikon. — Det Norske Samlaget, 1995.
- ^ Tormund, Nordic Names
- ^ Peterson L. Nordiskt runnamnslexikon. — Uppsala, 2007. S. 234.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l'ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 65.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 76.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
- ^ Senn A. Zur Bildung litauischer Gewässernamen // Annali. Sezione Slava. Istituto Universitario Orientale di Napoli. 2 (1959). P. 46.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 35. — Вильна, 1910. С. 141, 144.
- ^ Podręczna encyklopedya kościelna. T. 35—36. — Warszawa, 1912. S. 336.