Генадзь Гарбук
савецкі і беларускі актор
Гена́дзь Міха́йлавіч Гарбу́к (24 ліпеня 1934 году, в. Глыбачка, Ушацкі раён — 7 лютага 2018) — беларускі актор тэатру і кіно, народны артыст Беларусі (1980).
Генадзь Гарбук | |
Генадзь Міхайлавіч Гарбук | |
Дата нараджэньня | 24 ліпеня 1934 |
---|---|
Месца нараджэньня | в. Глыбачка, Ушацкі раён |
Дата сьмерці | 7 лютага 2018 (83 гады) |
Месца сьмерці | |
Месца пахаваньня | |
Грамадзянства | Беларусь |
Месца вучобы | |
Занятак | актор |
Месца працы | |
Гады дзейнасьці | 1958 — 2018 |
Сябра ў | Беларускі саюз кінэматаграфістаў і Беларускі саюз тэатральных дзеячоў[d] |
Узнагароды | |
IMDb | ID nm0305015 |
Біяграфія
рэдагавацьНарадзіўся 24 ліпеня 1934 году ў в. Глыбачка Ушацкага раёну. У 1958 годзе скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут, пасьля якога працаваў акторам у Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя Якуба Коласа. З 1962 году і да сьмерці працаваў у Нацыянальным акадэмічным тэатры імя Янкі Купалы.
Памёр 7 лютага 2018 году[1]. Разьвітаньне з акторам адбудзецца 9 лютага на Галоўнай сцэне тэатру. Пахаваны артыст будзе на Ўсходніх могілках Менску.
Ролі
рэдагавацьПраца ў тэатры
рэдагаваць- Рускія людзі (Ільін)
- Канец — дзелу вянец (Ламор)
- Дзівак (Халід)
- Хто сьмяецца апошнім (Зёлкін)
- Палата (Цярохін)
- Мой бедны Марат (Леанідзік)
- Людзі на балоце (Васіль)
- Канстанцін Заслонаў (Касьцюкевіч)
- Блякада (Дяніска)
- На дне (Актор)
- Дзесяць сутак за любоў (Грачоў)
- Памяць сэрца (Антоніё Тарачыні)
- Начное дзяжурства (Марозаў)
- Залатая карэта (Бярозкін)
- Раскіданае гняздо (Сымон)
- Таблетку пад язык (Ломцеў)
- Брама неўміручасьці (Сымон Бабровіч)
- Стары Новы Год (Вася)
- Характары (Андрэй Ерын)
- Навальніца (Кабанаў, Ціхан)
- Сьвятая сьвятых (Келін Абабій)
- Аптымістычная трагедыя (Сіпаты)
- Дверы грукаюць (Бацька)
- Ваня, як ты тут? (Максім Ярыкаў)
- Парог (Андрэй Буслай)
- Рэвізор (Добчынскі)
- Закон вечнасьці (Міліцыянт, Дуту)
- Верачка (Пракусаў)
- Пагарэльцы (Сілан)
- Шарагоўцы (Дзерваед)
- Бераг (Гранабураў)
- Памінальная малітва (Лейзер)
- Вежа (Юрка Казубоўскі)
- Страсьці па Аўдзеі Сват Аўдзея)
- Плач перапёлкі (Мікіта Драніца)
- Успаміны (Турноўскі)
- Звон — не малітва (Холад)
- Паўлінка (Пранцысь Пустарэвіч, Сьцяпан Крыніцкі)
- Умовы дыктуе жанчына (Ён)
- Касьцюмер (Джэфры Торнтан)
- Князь Вітаўт (Рамесьнік)
- Пархвен і Аляксандра (Пархвен)
- Піраміда Хеопса (Сямёнаў)
- Свае людзі — паладзім (Рыспалажэнскі)
- Эрык XIV (Монс)
- Чычыкаў (Манілаў)
- Вечар (Мікіта)
- Сымон-музыка (Дзед Курыла)
- Маэстра (Іваноў, скрыпка)
і інш.
Праца ў кіно
рэдагаваць- 1970 — Руіны страляюць — Мікола
- 1971 — Палянэз Агінскага — камандзір патрызанскага атраду
- 1973 — Тартак
- 1973 — Цёшча
- 1974 — Полымя
- 1975 — Ваўчыная зграя
- 1979 — Дзень вяртаньня — Галенчык
- 1980 — Бусьлянё — Пятрок
- 1981 — Людзі на балоце — бацька Ганны
- 1982 — Раскіданае гняздо
- 1983 — Белыя росы — Андрэй Ходас, старэйшы сын
- 1983 — Чорны замак Альшанскі
- 1983 — Подых навальніцы
- 1985 — Трэцяе пакаленьне
- 1985 — Навучыся танчыць
- 1986 — Дзяржаўная граніца. Фільм 5-ы: Год сорак першы — Антось
- 1986 — Знак бяды — Пятрок Багацька
- 1987 — Загадкавы насьледнік
- 1987 — Цыганка Аза
- 1988 — Баграная трава
- 1989 — Во бару брусьніца
- 1989 — І паўторыцца ўсё
- 1990 — Рой
- 1990 — Духаў дзень
- 1990 — Маці ўрагану
- 1991 — Ноч пры дарозе
- 1991 — Сівая легенда
- 1992 — Каапэратыў «Палітбюро», ці Будзе доўгім разьвітаньне
- 1992 — Ванька-ўстанька
- 1993 — Тутэйшыя
- 1993 — Птушкі бяз гнёздаў
- 1996 — На чорных лядах
- 1996 — Шэльма
- 1996 — Зь пекла ў пекла
- 1997 — Мая справа цялячая
- 1998 — Ахвота жыць
- 1998 — Маленькі баец
- 2003 — Шукшынскія расказы
- 2003 — На безымянай вышыні — гаспадар хутару Марэк
- 2003 — Паўночны Сфінкс
- 2003 — Анастасія Слуцкая
- 2005 — Бацькоўскі дом
- 2006 — Я памятаю
- 2007 — Ворагі
- 2008 — Пакуль мы жывыя
- 2008 — Каменская-5
- 2009 — Кадэт
- 2009 — Іван Жахлівы — Паісі
- 2010 — Поп — Мікалай Таропцаў
- 2010 — Берасьцейская крэпасьць — Сашка Акімаў у старасьці
- 2011 — Талаш — Васіль Талаш
- 2011 — Шчасьця ёсьць — Валянцін Пятровіч Гаўрылаў
- 2011 — Лета ваўкоў — дзед Рамоня
- 2012 — Крыніца шчасьця — Аляксандр
- 2013 — Зімовы вальс — Арсен Уладзміравіч Міхайлаў
- 2017 — Мухтар. Новы сьлед — Булатаў
Узнагароды
рэдагаваць- 1966 — Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР за роль Васіля Дзятліка ў тэлевізыйным спэктаклі «Людзі на балоце»
- 1984 — Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР за роль Васіля Дзятліка ў мастацкім фільме «Людзі на балоце»
- 2010 — Ляўрэат «Крыштальнай Паўлінкі»[2]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Памёр Народны артыст Беларусі і актор Купалаўскага тэатру Генадзь Гарбук. Радыё Свабода. Праверана 7 лютага 2018 г.
- ^ Уладальнікам «Крыштальнай Паўлінкі» стаў Генадзь Гарбук Наша Ніва