Гаўвід
Гаўвід — мужчынскае імя.
| Гаўвід лац. Gaŭvid / Haŭvid | |
| Gauwida | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gawo + Wid |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Widagauwo |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гаўвід» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГаўвіда (Gauwida[1], Gouwidis) і Відагаўва (Widagauwo) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гаў- (імёны ліцьвінаў Гавіла, Гавень, Гаўгонт; германскія імёны Gavilo, Gavienus, Gavigunt) паходзіць ад гоцкага gawi[3], германскага gaawja 'мясцовасьць, багатая воднымі крыніцамі; месца пасяленьня'[4], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) — ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Gauwidu, Tulszewu brataniczu, człowiek Radeyko (1422 год[6] паводле выпісу 1618 году)[7].
Носьбіты
рэдагаваць- Гаўвід — літоўскі баярын, які атрымаў ад вялікага князя Вітаўта чалавека ў Медніцкай воласьці (Жамойць)[8]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Jungfer J. Germanisches aus Spanien // Politisch-Anthropologische Monatsschrift für Praktische Politik, für Politische Bildung und Erziehung auf Biologischer Grundlage. Jahrgang 6. — Leipzig, 1908. S. 708.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 621, 625.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 107.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 63.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 506.
- ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 391.
- ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). P. 494.